۳۶۸۶.امام على عليه السلام :من خويش را برتر از آن مى شمارم كه نيازى [ براى كسى ]باشد و بخشش من آن را شامل نشود، يا نادانى اى [ در كسى] باشد كه بردبارى ام آن را فرا نگيرد، يا گناهى اتّفاق افتد و گذشتم آن را شامل نشود، يا زمانى پر بهره تر از زمان من باشد.
۳۶۸۷.امام على عليه السلام :من خويش را برتر از آن مى شمارم كه مردم را از چيزى بازدارم كه خود از آن سر باز نمى زنم و يا به چيزى فرمان دهم كه با انجام دادن آن، بر آنان پيشى نگيرم، و يا از آنان به كارى خرسند باشم كه پروردگارم از آن خرسند نيست.
۳۶۸۸.امام على عليه السلام :سوگند به خدا، من شما را به اطاعتى تشويق نمى كنم، جز آن كه در آن بر شما پيشى گرفته باشم، و از ناشايستى باز نمى دارم، جز آن كه پيش از شما آن را ترك كرده باشم.
۳۶۸۹.امام على عليه السلام :من از كسانى ام كه در راه خدا، سرزنش سرزنش كننده اى را به چيزى نمى گيرم؛ از آنانى ام كه چهره شان، چهره راستينان، و سخنشان، سخنِ خوبان است، شب زنده داران و درخشندگان روزند، به ريسمان قرآن، چنگ زده، سنّت هاى خدايى و سنّت هاى پيامبر خدا را زنده نگه مى دارند، كبر نمى ورزند و برترى نمى فروشند ، غُلو نمى ورزند و فساد نمى كنند، و دلشان در بهشت و تنشان مشغول كار است.
۳۶۹۰.المناقب ، ابن مغازلىـ به نقل از ابن عبّاس ـ: على بن ابى طالب عليه السلام به چهره مردم نگريست و فرمود : «من برادر پيامبر خدا و وزير اويم، و شما مى دانيد كه من نخستينِ شما در ايمان آوردن به خدا و پيامبر خدايم و شما پس از من، گروه گروه به اسلام درآمديد. من پسر عموى پيامبر خدا و برادر او، هم نَسَب او، پدر فرزندان او و شوهر دخترش (سرور فرزندانش و سرور زنان بهشت) هستم.
شما مى دانيد كه ما هيچ گاه همراه پيامبر خدا براى كارى نرفتيم، جز آن كه وقتى برگشتيم، من محبوب ترينِ شما پيش وى و استوارترينِ شما نزدش، چيره ترينِ شما بر دشمن، و مؤثّرترينِ شما در تأثير گذارى بر دشمن بودم. شما ديديد [ ماجرايى را ]كه وى مرا براى اعلان برائت فرستاد. بين مسلمانان، پيمان برادرى بست و جز من، كسى را براى خود برنگزيد و به من فرمود : تو برادر منى و من، برادر تو در دنيا و آخرتم .
مردم را از مسجد، بيرون كرد و مرا وا گذاشت و به من فرمود : تو نسبت به من، چون هارون نسبت به موسى عليه السلام هستى، جز آن كه پس از من، پيامبرى نيست ».
