۳۶۹۸.تاريخ دمشقـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ: از على عليه السلام شنيدم كه براى پيامبر خدا مى سرود و در حديث ابو مسعود است كه وى شعر مى خواند و پيامبر خدا گوش مى كرد :


من، برادر مصطفى هستم و هيچ ترديدى در نَسَبم نيست
و با او پرورش يافتم و نوه هايش فرزندان من اند.
جدّ من و جدّ پيامبر خدا يكى است
و فاطمه، همسر من است؛ سخنى كه دروغ نيست.
من او را تصديق كردم، هنگامى كه مردم در تاريكى
گم راهى، شرك و تيره روزى بودند.
سپاسْ خدايى راست كه شريكى براى او نيست
نيكى كننده به بنده و باقىِ جاودان.
[حدّاد ، ^۱ راوى اشعار، افزوده است :] پيامبر خدا، لبخندى زد و فرمود : «راست گفتى، اى على!».

۳۶۹۸.تاريخ دمشق عن جابر بن عبد اللّه :سَمِعتُ عَلِيّا عليه السلام يُنشِدُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ وفي حَديثِ أبي مسعودٍ : يُنشِدُ ورَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَسمَعُ ـ :


أنَا أخُو المُصطَفى لا شَكَّ في نَسَبي
مَعَهُ رُبيتُ وسِبطاهُ هُما وَلَدي
جَدّي وجَدُّ رَسولِ اللّهِ مُنفَرِدُ
وفاطِمٌ زَوجي لا قَولَ ذي فَنَدِ
صَدَّقتُهُ وجَميعُ النّاسِ في بُهَمِ
مِنَ الضَّلالَةِ وَالإِشراكِ وَالنَّكَدِ
فَالحَمدُ للّهِ شُكرا لا شَريكَ لَهُ
البَرِّ بِالعَبدِ وَالباقي بِلا أمَدِ
ـ زَادَ الحَدّادُ ـ : فَتَبَسَّمَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وقالَ : صَدَقتَ يا عَلِيُّ ! ^۱