ر . ك : ج 10 ص 27 (شدّت عبادت او) .
4 / 5
امام محمّد باقر
۳۷۱۵.امام باقر عليه السلامـ در وصف على عليه السلام ـ: سرور شما ، چون بندگان مى نشست و چون بندگان [ غذا ]مى خورد ؛ نان گندم و گوشت به مردم مى خورانْد و خود به سوى خانواده اش بر مى گشت و نان و روغن مى خورد ؛ و هرگاه لباس سنبلانى ۱ مى خريد ، غلامش را در گزينش بهترينِ آن دو ، مخيّر مى كرد و خود به جاىْ مانده را مى پوشيد؛ هرگاه آستين آن از انگشتانش مى گذشت ، آن را مى بُريد ، و هرگاه دامنش از مچ پايش تجاوز مى كرد ، آن را كوتاه مى كرد . دو كار موجب خشنودى خدا در مقابلش قرار نمى گرفت ، جز آن كه آنى را كه بر تنش سخت تر بود ، بر مى گزيد.
پنج سال بر مردم حكومت كرد و آجرى بر آجر و خشتى بر خشتى ننهاد ؛ براى خود خالصه اى [ از زمين و املاك ]نگزيد ؛ از سيم و زر (درهم و دينار) ، جز هفتصد درهم كه از حقوقش [ از بيت المال] مانده بود و مى خواست با آن، خدمتكارى براى خانواده اش بخرد ، به ارث نگذاشت؛ هيچ كس طاقت كار او را نداشت. على بن حسين عليهماالسلام بر نوشته اى از نوشته هاى على عليه السلام نگاه مى كرد و آن را به زمين مى نهاد و مى فرمود : «چه كسى طاقت دارد كه چنان كند؟!».
