۳۷۳۷.امام كاظم عليه السلامـ وقتى محمّد بن فُضَيل درباره سخن خداوند پرسيد كه مى فرمايد :«پس آيا آن كس كه نگونسار ، راه مى پيمايد ، هدايت يافته تر است يا آن كس كه ايستاده بر راه راست مى رود؟!»ـ: خداوند ، كسى را كه از ولايت على عليه السلام روى برگردانده ، به كسى تشبيه كرده كه نگونسار راه مى رود و به راه خود ، راهبرى نمى شود و كسى را كه از او پيروى كرده ، بر راه مستقيم ، بر قرار شمرده است ، و راه مستقيم ، امير مؤمنان است.
ر . ك : ص 145 (راه راست) .
4 / 8
امام رضا
۳۷۳۸.امام رضا عليه السلامـ به عبد اللّه بن اَبان زَيّات ـ: آيا كتاب خداوند عز و جل را نخوانده اى: «بگو : [ هر كارى كه مى خواهيد ]بكنيد ، كه به زودى خدا و پيامبر او و مؤمنان ، كردار شما را خواهند ديد» ؟ سوگند به خدا، [ مراد از «مؤمنان» در آيه،] على بن ابى طالب عليه السلام است.
۳۷۳۹.امام رضا عليه السلامـ در پـاسخ پـرسـش مـأمـون از اصل اسلام، نوشت ـ: راهنماى پس از او (پيامبر خدا) و حجّت بر مؤمنان و متصدّى كارهاى مسلمانان ، گوينده از قرآن ، دانا به احكام ، برادر ، جانشين ، وصى و ولىّ او ، آن كه نسبت به او ، چون هارون نسبت به موسى عليه السلام است؛ يعنى امير مؤمنان ، پيشواى متّقيان ، رهبر سپيد رويان، برترينِ وصى ها، وارث دانش پيامبران و رسولان، على بن ابى طالب عليه السلام است.
