۳۸۶۱.المناقب ، خوارزمىـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : پروردگارا! مرا با مشكلى وانگذار كه پسر ابو طالب براى چاره‏جويى آن ، زنده نباشد.

۳۸۶۲.أنساب الأشرافـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : خداوند، مرا در مشكلى وانگذارد كه ابو الحسن براى حلّ آن حاضر نباشد.

۳۸۶۳.الكافىـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : اگر على نبود ، عمر هلاك مى‏شد.

۳۸۶۴.كنز العمّالـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : اى پسر ابـو طالب! همواره تو برطرف كننده هر شبهه و روشن كننده هر حكمى هستى.

۳۸۶۵.فضائل الصحابة ، ابن حنبلـ به نقل از سعيد بن مُسَيّب ـ : عمر ، همواره از اين كه مشكلى پيش آيد و ابو الحسن براى حلّ آن حاضر نباشد ، به خدا پناه مى‏بُرد .

۳۸۶۶.امام صادق عليه ‏السلام : عمر بن خطّاب بر حجر الأسود گذر كرد و [ خطاب به آن ]گفت : به خدا، اى سنگ! ما مى‏دانيم كه تو سنگى هستى كه سود و زيانى نمى‏رسانى ، جز آن كه پيامبر خدا را ديديم كه تو را دوست مى‏دارد، پس ما هم تو را دوست مى‏داريم.
امير مؤمنان [ در انتقاد از دعاى عمر] ، فرمود : «چه‏طور ، ابن خَطّاب؟ سوگند به خدا كه خداوند ، آن را روز قيامت بر مى‏انگيزانَد ، در حالى كه زبان و دو لب دارد و براى هر كس كه حج گزارده ، گواهى خواهد داد. او دست خدا در روى زمين است كه توسط آن با بندگانش بيعت مى‏كند» .
عمر گفت : خداوند در هيچ سرزمينى ما را بدون حضور على بن ابى طالب ، نگه ندارد.

۳۸۶۱.المناقب للخوارزمي عن عمر بن الخطّاب : اللّهُمَّ لا تُبقِني لِمُعضِلَةٍ لَيسَ لَهَا ابنُ أبي طالِبٍ حَيّا . ^۱

۳۸۶۲.أنساب الأشراف عن عمر بن الخطّاب : لا أبقانِيَ اللّه‏ُ لِمُعضِلَةٍ لَيسَ لَها أبو حَسَنٍ . ^۲

۳۸۶۳.الكافي عن عمر بن الخطّاب : لَولا عَلِيٌّ لَهَلَكَ عُمَرُ . ^۳

۳۸۶۴.كنز العمّال عن عمر بن الخطّاب : يَابنَ أبي طالِبٍ ! فَما زِلتَ كاشِفَ كُلِّ شُبهَةٍ ، ومُوَضِّحَ كُلِّ حُكمٍ . ^۴

۳۸۶۵.فضائل الصحابة لابن حنبل عن سعيد بن المسيّب : كانَ عُمَرُ يَتَعَوَّذُ بِاللّه‏ِ مِن مُعضِلَةٍ ليَسَ لَها أبو حَسَنٍ . ^۵

۳۸۶۶.الإمام الصادق عليه ‏السلام : مَرَّ عُمَرُ بنُ الخَطّابِ عَلَى الحَجَرِ الأَسوَدِ ، فَقالَ : وَاللّه‏ِ يا حَجَرُ ! إنّا لَنَعلَمُ انَّكَ حَجَرٌ لا تَضُرُّ ولا تَنفَعُ ! إلّا أنّا رَأَينا رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله يُحِبُّكَ ، فَنَحنُ نُحِبُّكَ .
فَقالَ لَهُ أميرُ المُؤمِنينَ عليه ‏السلام : كَيفَ يَابنَ الخَطّابِ ؟ فَوَاللّه‏ِ ، لَيَبعَثَنَّهُ اللّه‏ُ يَومَ القِيامَةِ ، ولَهُ لِسانٌ وشَفَتانِ ، فَيَشهَدُ لِمَن وافاهُ ، وهُوَ يَمينُ اللّه‏ِ في أرضِهِ ، يُبايِعُ بِها خَلقُهُ .
فَقالَ عُمَرُ : لا أبقانَا اللّه‏ُ في بَلَدٍ لا يَكونُ فيهِ عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ . ^۶