۳۸۷۹.المناقب ، خوارزمىـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : در بين ياران محمد صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ، هجده سابقه بود كه على بن ابى طالب ، سيزده تا از آنها را به تنهايى داشت و ما در پنج تاى آنها با وى شريك بوديم.

۳۸۸۰.ربيع الابرار : در مجلسى كه على عليه ‏السلام نيز نشسته بود ، مردى عليه آن حضرت از عمر دادخواهى كرد .
عمر به على عليه ‏السلام رو كرد و گفت : اى ابو الحسن! برخيز و در كنار مخالف خود بنشين.
على عليه ‏السلام برخاست و در كنار او نشست و با هم به گفتگو پرداختند.
آن گاه ، آن مرد از ادامه گفتگو منصرف شد و على عليه ‏السلام هم به جاى خود بازگشت . عمر در چهره على عليه ‏السلام دگرگونى مشاهده كرد و پرسيد : اى ابوالحسن! چرا چهره‏ات را دگرگون مى‏بينم؟ آيا از آنچه پيش آمد ، ناراحتى؟
فرمود : «آرى» .
عمر گفت : براى چه؟
فرمود : «در حضور مخالف من ، مرا با كُنيه صدا كردى . چرا نگفتى : "اى على! برخيز و در كنار مخالفت بنشين"؟» .
عمر ، سر على عليه ‏السلام را گرفت و پيشانىِ آن حضرت را بوسيد و گفت : پدرم فداى
شما باد! خداوند به وسيله شما ما را هدايت كرد ، و از ظلمت به نور آورد.

۳۸۷۹.المناقب للخوارزمي عن عمر بن الخطّاب : كانَت في أصحابِ مُحَمَّدٍ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ثَمانِيَ عَشرَةَ سابِقَةً ، خُصَّ مِنها عَلِيٌّ بنُ أبي طالِبٍ بِثَلاثَ عَشرَةَ ، وشارَكنا فِي الخَمسِ . ^۱

۳۸۸۰.ربيع الأبرار : اِستَعدى رَجُلٌ عُمَرَ عَلى عَلِيٍّ ، وعَلِيٌّ جالِسٌ ، فَالتَفَتَ عُمَرُ إلَيهِ فَقالَ : يا أبَا الحَسَنِ ، قُم فَاجلِس مَعَ خَصمِكَ ، فَقامَ فَجَلَسَ مَعَ خَصمِهِ فَتَناظَرا ،وَانصَرَفَ الرَّجُلُ ، فَرَجَعَ عَلِيٌّ إلى مَجلِسِهِ ، فَتَبَيَّنَ عُمَرُ التَّغَيُّرَ في وَجهِهِ ، فَقالَ :
يا أبَا الحَسَنِ ، ما لي أراكَ مُتَغَيِّرا ؟ أكَرِهتَ ما كانَ ؟
قالَ : نَعَم .
قالَ : وما ذاكَ ؟
قالَ : كَنَّيتَني بِحَضرَةِ خَصمي ، فَأَلّا قُلتَ لي : يا عَلِيُّ ، قُم فَاجلِس مَعَ خَصمِكَ ؟
فَأَخَذَ عُمَرُ بِرَأسِ عَلِيٍّ فَقَبَّلَ بَينَ عَينَيهِ ، ثُمَّ قالَ : بِأَبي أنتُم ، بِكُم هَدانَا اللّه‏ُ ، وبِكُم
أخرَجَنا مِنَ الظُّلُماتِ إلَى النّورِ . ^۲