۳۲۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :امّا على، پس من اويم و او من است.

۳۲۱۹.نثر الدرّ :[ از پيامبر خدا] درباره يارانش پرسيده شد . آنان را شمرد [ و از على عليه السلام نامى نبرد]. آن گاه از على عليه السلام پرسيده شد. فرمود : «آيا كسى را از خودش مى پرسند؟!».

۳۲۲۰.المستدرك على الصحيحينـ بـه نـقـل از عبد الرحمان بن عوف ـ: پيامبر خدا، مكّه را گشود. آن گاه رو به طائف نهاد و آنان را هفت و يا هشت روز محاصره كرد. آن گاه، صبحگاه يا عصرى به آن جا نفوذ كرد. سپس فرود آمد و بعد، از آن جا هجرت كرد. آن گاه فرمود : «اى مردم! من بر شما پيشى خواهم گرفت. شما را درباره خانواده ام به نيكى سفارش مى كنم. وعده گاهتان حوض است».
سپس [ خطاب به طائفيان] فرمود : «سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر آينه بايد نماز به پا داريد و زكات بپردازيد، وگرنه كسى را از خودم و يا كسى مثل خودم را گسيل خواهم داشت كه گردن جنگجويانتان را بزند و فرزندانتان را اسير كند».
[ عبد الرحمان مى گويد :] مردم پنداشتند كه مرادش ابوبكر و يا عمر است. پس دست على عليه السلام را گرفت و فرمود : «اين را!».

۳۲۲۱.فضائل الصحابة ، ابن حنبلـ به نقل از مطّلب بن عبد اللّه بن حنطب ـ: پيامبر خدا به هيئت ثقيف ـ در هنگامى كه نزد وى آمده بودند ـ فرمود : «سوگند به خدا! يا تسليم مى شويد و يا كسى از خودم (و يا فرمود : مثل خودم) را به سوى شما گسيل خواهم داشت كه گردنتان را بزند، فرزندانتان را اسير كند و دارايى هايتان را بگيرد».
عمر گفت : سوگند به خدا، جز در آن روز، فرمانروايى را آرزو نكردم. در دلم اميد داشتم كه بگويد : «اين را»؛ ولى به على روى كرد و دست وى را گرفت و فرمود : «اين، آن مرد است. اين، آن مرد است». دوبار فرمود.

۳۲۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :فَأَمّا عَلِيٌّ فَأَنَا هُوَ ، وهُوَ أنَا . ^۱

۳۲۱۹.نثر الدرّ :سُئِلَ [رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ] عَن أصحابِهِ فَذَكَرَهُم ، ثُمَّ سُئِلَ عَن عَلِيٍّ عليه السلام فَقالَ صلى الله عليه و آله : وهَل يُسأَلُ الرَّجُلُ عَن نَفسِهِ . ^۲

۳۲۲۰.المستدرك على الصحيحين عن عبـد الرحمن بن عوف :اِفتَتَحَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مَكَّةَ ، ثُمَّ انصَرَفَ إلَى الطّائِفِ فَحاصَرَهُم ثَمانِيةً أو سَبعَةً ، ثُمَّ أوغَلَ غُدوَةً أو رَوحَةً ، ثُمَّ نَزَلَ ، ثُمَّ هَجَرَ ، ثُمَّ قالَ : أيُّهَا النّاسُ ! إنّي لَكُم فَرَطٌ ^۳ ، وإنّي اُوصيكُم بِعِترَتي خَيرا ، مَوعِدُكُمُ الحَوضُ . وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ! لَتُقيمُنَّ الصَّلاةَ ولَتُؤتُنَّ ^۴ الزَّكاةَ أو لَأَبعَثَنَّ عَلَيكُم رَجُلاً مِنّي أو كَنَفسي فَلَيَضرِبَنَّ أعناقَ مُقاتِليهِم وَلَيَسبِيَنَّ ذَرارِيَّهُم . قالَ : فَرَأَى النّاسُ أنَّهُ يَعني أبا بَكرٍ أو عُمَرَ ، فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فَقالَ : هذا . ^۵

۳۲۲۱.فضائل الصحابة لابن حنبل عن المطّلب بن عبد اللّه بن حنطب :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِوَفدِ ثَقيفٍ حينَ جاؤوهُ : وَاللّهِ لَتُسلِمُنَّ أو لَأَبعَثَنَّ إلَيكُم رَجُلاً مِنّي ـ أو قالَ : مِثلَ نَفسي ـ فَلَيَضرِبَنَّ أعناقَكُم ، وَلَيَسبِيَنَّ ذَرارِيَّكُم ، ولَيَأخُذَنَّ أموالَكُم .
قالَ عُمَرُ : فَوَاللّهِ مَا اشتَهَيتُ الإِمارَةَ إلّا يَومَئِذٍ ؛ جَعَلتُ أنصِبُ صَدري لَهُ رَجاءَ أن يَقولَ : هذا ، فَالتَفَتَ إلى عَلِيٍّ فَأَخَذَ بِيَدِهِ ثُمَّ قالَ : هُوَ هذا ، هُوَ هذا . مَرَّتَينِ . ^۶