6 / 3
نامه امام به اهل مصر، پيش از اعزام مالك
۲۷۹۹.امام على عليه السلامـ در نامه اى به اهل مصر، آن گاه كه مالك اشتر را به حكومت بر آنان گماشت ـ: از بنده خدا على امير مؤمنان به قومى كه به خاطر خدا خشم گرفتند، وقتى كه در روى زمين خدا، معصيت خدا انجام گرفت و حق او برده شد، و ستمْ سراپرده خود را بر سر نيك و بد ، و ساكن و مسافر زد ، و نه كار معروفى ماند كه با روى آوردن به آن آسودگى فراهم آيد ، و نه منكرى كه از آن پرهيز كنند.
امّا بعد؛ همانا بنده اى از بندگان خدا را به سوى شما فرستادم كه در دوران خطر نمى خوابد و در لحظات هراس و بيم از رويارويى با دشمن نمى ترسد و بر فاجران تبهكار، سوزنده تر از آتش است . او همان مالك بن حارث از قبيله مَذحِج است. سخنش را بشنويد و فرمانش را آن جا كه مطابق حق است ، اطاعت كنيد، كه او شمشيرى از شمشيرهاى خداست كه نه كُند مى شود و نه از بُرش مى افتد. اگر فرمانتان داد كه براى جنگ روان شويد، روان شويد و اگر دستور داد كه بمانيد، بمانيد ، كه پيش افتادن و بازگشتن و عقب گرد و پيشروى كردن او همه به فرمان من است. در برخوردارى از او، شما را بر خودم برگزيدم؛ چرا كه خيرخواه شماست و سرسخت و سختگير بر دشمنتان».
