۲۹۶۴.امام على عليه السلام :سفارش من به شما اين است كه چيزى را براى خدا شريك قرار ندهيد و سنّت محمّد صلى الله عليه و آله را تباه نسازيد . اين دو ستون (توحيد و آيين پيامبر صلى الله عليه و آله ) را برپا داريد و اين دو چراغ فروزان را برافروخته نگه داريد، و ديگر از ملامتى باك نداشته باشيد.
من ديروز همراه و هم نشين شما بودم، امروز مايه پند و عبرت شمايم، فردا هم از شما جدا مى شوم. اگر ماندم، خودم صاحبْ اختيار خون خويشم، و اگر مُردم، ميعادگاه من فناست. اگر ببخشايم، عفو براى من مايه تقرّب به خدا و براى شما حسنه است . پس عفو كنيد، «آيا دوست نداريد خداوند ، شما را بيامرزد؟» .
به خدا سوگند، از مرگ، چيزى ناگهان بر من فرود نيامد كه از آن بدم آيد و چيزى برايم آشكار نشد كه آن را نشناسم . من نبودم ، مگر مثل جوياى آبى كه به آب برسد و جوينده اى كه گمشده اش را بيابد «و آنچه نزد خداوند است، براى نيكان بهتر است» .

۲۹۶۴.عنه عليه السلام :وَصِيَّتي لَكُم : أن لا تُشرِكوا بِاللّهِ شَيئا ، ومُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله فَلا تُضَيِّعوا سُنَّتَهُ ، أقيموا هذَينِ العَمودَينِ ، وأوقِدوا هذَينِ المِصباحَينِ ، وخَلاكُم ذَمٌّ !
أنَا بِالأَمسِ صاحِبُكم ، وَاليَومَ عِبرَةٌ لَكُم ، وغَدا مُفارِقُكُم ، إن أبقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمي ، وإن أفنَ فَالفَناءُ ميعادي ، وإن أعفُ فَالعَفوُ لي قُربَةٌ ، وهُوَ لَكُم حَسَنَةٌ ، فَاعفوا «أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ» .
وَاللّهِ ما فَجَأَني مِنَ المَوتِ وارِدٌ كَرِهتُهُ ، ولا طالِعٌ أنكَرتُهُ ، وما كُنتُ إلّا كَقارِبٍ وَرَدَ ، وطالِبٍ وَجَدَ «وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ لِّلْأَبْرَارِ»^۱ . ^۲