۲۹۶۵.امام حسن عليه السلام :چون هنگام وفات پدرم رسيد، آغاز به وصيّت كرد و فرمود: «اين، چيزى است كه على بن ابى طالب، برادر محمّد فرستاده خدا و پسر عمو و وصى و هم نشين او وصيت كرده است .
اوّلين وصيّتم اين است كه گواهى مى دهم كه جز خداوند، هيچ معبودى نيست و اين كه محمّد صلى الله عليه و آله فرستاده و برگزيده اوست . او را به علم خويش برگزيد و براى برگزيدگى او را پسنديد، و اين كه خداوند، همه در گور خفتگان را برمى انگيزد و مردم را از كارهايشان بازخواست مى كند و به آنچه در سينه هاست ، داناست.
سپس تو را ـ اى حسن ـ وصيّت مى كنم ـ و همين براى سفارش به تو كافى است ـ به آنچه پيامبر خدا وصيّت كرده است. پس اگر چنين است، در خانه ات بمان و بر خطاى خويش گريه كن و هرگز مباد كه بزرگ ترين هَمّ و فكرت دنيا باشد!
فرزندم! تو را وصيّت مى كنم به نماز در وقتش، زكات در اهل آن و در جاى آن، سكوت در هنگام شبهه، ميانه روى در عمل، عدالت در خشم و رضا، خوش رفتارى با همسايه، مهمان نوازى، مهربانى به ناتوانان و گرفتاران، صله رحِم، دوست داشتن بينوايان و هم نشينى با آنان، فروتنى ـ كه از برترين عبادت هاست ـ ، كوتاهى آرزو، ياد مرگ، و پارسايى در دنيا ـ چرا كه تو در گرو مرگى و هدف و آماج بلا و به خاك افتاده بيمارى هستى ـ .
تو را سفارش مى كنم به خداترسى در كار نهان و آشكار، و برحذر مى دارم از شتابزدگى در گفتار و عمل . هرگاه كارى از امر آخرت پيش آمد، به آن آغاز كن و هرگاه كارى دنيوى پيش آمد، درنگ كن، تا درباره آن به حق برسى . از جاهاى تهمت خيز و مجلس مورد بدگمانى بپرهيز؛ چرا كه هم نشين بد، هم نشين خود را خراب مى كند.
فرزندم! براى خدا كار كن ، از سخن زشت برحذر باش ، فرمان دهنده به نيكى و بازدارنده از منكر و زشتى باش و با برادران دينى به خاطر خدا برادرى كن . نيك را به خاطر نيكى اش دوست بدار ، با فاسق براى دفاع از دينت مدارا كن ، ولى به دلْ او را دشمن بدار و در عمل از او كناره بگير تا مانند او نباشى. از نشستن در گذرگاه ها بپرهيز و مجادله و كشمكش با نابخرد و نادان را وا گذار .
فرزندم! در زندگى ات ميانه رو باش . در عبادتت معتدل باش و در عبادت، به امر دائمى كه طاقتش را دارى بپرداز . ساكت باش تا سالم بمانى و براى خويشتن پيش فرست تا سود ببرى . خير بياموز تا بدانى و در هر حال به ياد خدا باش . از خانواده ات كوچك را ترحّم و بزرگ را احترام كن و غذايى مخور تا آن كه پيش از خوردنش از آن صدقه بدهى.
بر تو باد روزه گرفتن كه زكاتِ بدن و سپر ايمنى روزه دار است . با نفْس خويش جهاد كن ، از هم نشينت حذر كن و از دشمنت دورى كن . بر تو باد حضور در مجالس ذكر و زياد دعا كن .
پسرم ! من از خيرخواهى و دلسوزى چيزى بر تو كم نگذاشتم و فروگذار نكردم و اينك جدايى ميان من و توست. درباره برادرت محمّد، سفارش به خوبى مى كنم . او برادر تو و فرزند پدر توست و مى دانى كه من دوستش دارم.
امّا برادرت حسين، او پسر مادر توست و بيش از اين سفارش نمى كنم. خداوندْ جايگزين [ من ] بر شماست . از او مى خواهم كه شما را به سامان برساند و شرّ طغيانگران تجاوزكار را از شما دور سازد. صبر كنيد، صبر، تا خداوندْ كار را بر عهده گيرد . و لا قوّة إلّا باللّه العلىّ العظيم!».
