۳۰۴۸.امام صادق عليه السلام :هرگاه خواستى امير مؤمنان را زيارت كنى، هرجا كه برايت فراهم بود غسل كن و آن گاه كه قصد [زيارت و غسل] مى كنى ، بگو:
خدايا! تلاش مرا مورد سپاس و گناهم را بخشوده و عملم را پذيرفته قرار بده و مرا از لغزش ها و گناهان بشوى، دلم را از هر آفت ، پاك كن، عمل مرا پاكيزه گردان، تلاشم را بپذير و آنچه را نزد توست ، خيرى براى من قرار بده . خداوندا! مرا از توبه كنندگان قرار بده و مرا از پاكى جويان قرار بده، و حمدْ مخصوص پروردگار جهانيان است.
سپس با آرامش و وقار ، راه برو تا آن كه به درِ حرم برسى . پس بر درگاه بِايست و بگو:
خداوندا! من تو را مى خواهم، تو هم مرا بخواه . با روى دل به سوى تو آمده ام ، پس روى عنايتت را از من بر مگردان. من آهنگ تو را كرده ام، پس از من بپذير . اگر از من ناخشنودى ، از من راضى باش . اگر بر من خشمگينى ، مرا ببخشاى و آمدنم را به سوى تو، به رحمت خويش مورد ترحّم قرار بده . من از اين كار، جوياى رضاى توام . پس اميدم را قطع مكن و محرومم مساز ، اى مهربان ترينِ مهربانان!
خدايا! تو سلامى و سلام از توست و به تو بازمى گردد و تو سرچشمه سلامى . پس ما را از سوى خودت با سلام، مورد تحيّت قرار بده. حمد و سپاسْ خدايى را كه همسر و فرزندى برنگزيده است . حمدْ خدايى را كه هر چيز را آفريده و آن را اندازه اى معيّن نهاده است .
سلام بر تو اى ابو الحسن! گواهى مى دهم كه تو آنچه را از سوى پيامبر خدا مأمور بودى، رساندى، به عهد الهى وفا كردى، كلمات خدا با تو كمال يافت، و تا لحظه برآمدن جان و رسيدن يقين در راه خدا جهاد كردى. خدا لعنت كند كُشنده تو را و لعنت كند آن را كه شنيد و راضى شد!
پدر و مادرم فدايت! من دوستدار دوست تو و دشمنِ دشمن توام . به درگاه خدا بيزارى مى جويم از هركس كه تو از او بيزارى جُستى و او از شما بيزارى جُست.
آن گاه مى گويى:
سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد، اى ابو الحسن! گواهى مى دهم كه صدايم را مى شنوى . به ديدارت آمده ام، در حالى كه پايبند آيين و بيعت خويشم . پس در خانه ات مرا اجازه بده . گواهى مى دهم كه روح مقدّس تو پوشيده با قداست و آرامش است و قداست و آرامش براى آن ، خانه اى شده است كه از زبان تو سخن مى گويد.
سپس وارد شو و بگو:
سلام بر فرشتگان مقرّب پروردگار! سلام بر فرشتگان صف بسته خداوند! سلام بر كروبيان ۱ حامل عرش! سلام بر فرشتگان برگزيده خدا! سلام بر فرشتگان نشاندار پروردگار! سلام بر فرشتگانى كه به اذن خداوند، مقيم اين حرم اند!
خدا را سپاس كه با شناخت تو و معرفت پيامبرش و آن كه طاعتش را واجب ساخته، از روى رحمت و احسانِ بر من، مرا گرامى داشته است. خدايى را سپاس كه مرا در شهرهايش گردانده و بر مَركب هاى خود ، سوارم كرده و راه دور را برايم در نَورديده و سختى ها را از من دور ساخته، تا مرا وارد حرم ولىّ خدا كرده و در نهايت تن درستى آن را نشانم داده است. خدايى را سپاس كه ما را به اين هدايت فرمود و اگر رهنمايىِ خدا نبود، هرگز بدين راه، ره نمى برديم.
گواهى مى دهم كه جز خدا معبودى نيست، تنها و بى شريك است و گواهى مى دهم كه محمّد صلى الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست، كه از نزد خداوند، حق را آورد، و گواهى مى دهم كه على عليه السلام بنده خدا و برادر پيامبر خداست .
خدايا! بنده و زائر تو ، با زيارتِ برادر پيامبرت ، به سوى تو تقرّب مى جويد . هر زائرى حقّى بر زيارت شده دارد، و تو بهترين زيارت شده اى كه به سوى تو آيند. از تو ـ اى خداى بخشاينده و مهربان، اى يكتاى يگانه، اى تنهاى بى مانند، اى آن كه نه زاده اى و نه تو را زاده اند، و براى تو همتايى نيست ـ مى خواهم كه بر محمّد و دودمان محمّد ، درود فرستى و هديه خودت را از اين زيارتم در اين جايگاه، آزادى من از آتش قرار دهى، مرا از آنان قرار بده كه با بيم و اميد در نيكى ها پيش گام اند و مرا از خاشعان قرار بده.
خدايا! مرا از زبان پيامبرت بشارت داده، فرموده اى: «و بشارت بده آنان را كه ايمان آورده اند كه برايشان نزد پروردگارشان گام صدق است» . خدايا! همانا من به تو و همه آياتت ايمان و يقين دارم . پس از آن كه آنان را شناخته ام، مرا در جايگاهى قرار نده كه در پيش خلايق رسوايم كنى؛ بلكه مرا همراه آنان نگه دار و مرا با اين باور و پذيرشم بميران . همانا آنان بندگان تواند . ايشان را با كرامت خويش ، مخصوص گردانيده اى و مرا به پيروى از آنان فرمان داده اى.
سپس به قبر نزديك مى شوى و مى گويى:
سلام از خدا بر پيامبر خدا محمّد بن عبد اللّه ، خاتم پيامبران و پيشواى پرهيزگاران! سلام بر امين خدا بر رسالت هاى الهى و فرمان هاى استوار رسولان خدا، سرچشمه وحى و قرآن، پايان بخش گذشته و گشاينده آنچه در پيش است، و نگه دارنده همه اينها و گواه بر مردم و چراغ فروزان! و سلام و رحمت و بركات خدا بر او باد!
خدايا! بر محمّد و خاندان مظلوم او درود فرست، برترين، كامل ترين، والاترين، سودمندترين و گرامى ترين درودى كه بر هر يك از پيامبران و برگزيدگانت فرستاده اى.
خداوندا! بر امير مؤمنان درود فرست، كه بنده توست و بهترين آفريدگانت پس از پيامبرت و جانشين فرستاده ات؛ آن كه او را به دانش خويش برگزيدى و هدايتگر هركس از آفريدگانت كه خواستى ، قرار دادى و راهنماى هر كه او را به رسالت هاى خودت برانگيختى و داور روز جزا به عدلت و پايان بخش اختلاف ها از بندگانت و نگه دارنده همه اينها، و سلام و رحمت و بركات خدا بر او باد!
خدايا! بر امامان از فرزندان وى درود فرست؛ آنان كه پس از پيامبرت، برپا دارنده دين تواَند، پاكانى كه آنان را براى يارى دينت و نشانه هايى براى بندگانت پسنديده اى.
سپس مى گويى:
سلام بر امامانى كه وديعت گاه سرّ خدايند! سلام بر خالصان برگزيده خدا از همه آفريدگانش! سلام بر مؤمنانى كه به فرمان خدا قيام كردند و به خاطر ترس از خدا با جهانيان مخالفت كردند!سلام بر فرشتگان مقرّب پروردگار!
سپس مى گويى:
سلام بر تو ، اى امين خدا! سلام بر تو ، اى حبيب خدا! سلام بر تو ، اى ولىّ خدا! سلام بر تو ، اى حجّت خدا! سلام بر تو ، اى پيشواى هدايت! سلام بر تو ، اى پرچم پرهيزگارى! سلام بر تو ، اى نيكوكارِ با تقوا! سلام بر تو ، اى چراغ روشنى بخش! سلام بر تو ، اى اميرمؤمنان! سلام بر تو ، اى پدر حسن و حسين عليهماالسلام! سلام بر تو ، اى جانشين پيامبر صلى الله عليه و آله ! سلام بر تو ، اى ستون دين و وارث دانش اوّلين و آخرين و صاحب علامت گذار ۲ و راه راست! سلام بر تو ، اى ولىّ خدا! تو نخستين مظلومى و اوّلين كسى كه حقش را غصب كردند، صبر كردى و انتظار اجر الهى داشتى تا آن كه يقين (مرگ) تو فرا رسيد. گواهى مى دهم كه خدا را در حالى كه شهيد شدى ، ديدار كردى . خداوندْ قاتل تو را با عذاب هاى گوناگون كيفر دهد.
اى ولىّ خدا! به زيارت تو آمده ام، در حالى كه حقّ تو را شناسا و به شأن تو بينايم، با دشمنانت و با ظالمان به تو در ستيزم و اگر خداوند بخواهد، با همين ايمان و معرفت، پروردگارم را ملاقات مى كنم. همانا مرا گناهان بسيارى است. پس نزد خداوندت درباره آنها مرا شفاعت كن؛ چرا كه تو نزد خدا مقامى پسنديده دارى و تو را پيش او جاه و مقام شفاعت است و خداوند هم فرموده است: «جز براى كسى كه خدا بپسندد، شفاعت نمى كنند» .
سلام بر تو، اى نور خدا در آسمان و زمين او، اى گوش شنواى الهى، اى ياد خالص و نور درخشان خداوند! گواهى مى دهم كه تو را از خداوند، افزونى است و روى (توجّه) تو به سوى پروردگار جهانيان است و از سوى خداوند، روزىِ تازه دارى كه هر صبحدم فرشتگان نزد تو مى آورند. خدايا! مرا ببخشاى، از گناهانم درگذر، درنگ دراز مدّتم را در قيامت به خاطر او رحم كن؛ همانا تو داناى غيب ها و تو بهترينِ وارثانى.
سپس مى گويى:
سلام بر تو، اى وارث آدم، برگزيده خدا! سلام بر تو، اى وارث نوح، پيامبر خدا! سلام بر تو ، اى وارث ابراهيم، دوست خدا! سلام بر تو، اى وارث هود، پيامبر خدا! سلام بر تو، اى وارث داوود، خليفه خدا! سلام بر تو، اى وارث عيسى، روح خدا! سلام بر تو، اى وارث محمّد، دوست خدا! سلام بر تو اى ولىّ خدا! سلام بر تو ، اى صدّيق شهيد! سلام بر تو و بر جان هايى كه به آستان تو فرود آمده و به درگاهت سر فرود آورده اند! سلام بر فرشتگان خدا كه پيرامون تو حلقه زده اند!
گواهى مى دهم كه تو نماز را به پا داشتى، زكات را ادا كردى، امر به معروف و نهى از منكر كردى، پيروى از رسول كردى و كتاب خدا را آن گونه كه شايسته است، تلاوت كردى و از جانب رسول خدا پيام رساندى، به عهد خدايى وفا كردى، كلمات الهى با تو به كمال رسيد، در راه خدا آن گونه كه شايسته است، جهاد كردى، دلسوز خدا و پيامبرش بودى، جان خويش را با شكيبايى و اخلاص و جهادگرانه و در دفاع از دين خدا نثار كردى، نگهبان جان پيامبر خدا شدى، در پى آنچه نزد خداست ، بودى و به آنچه خدا وعده داده است، مشتاق بودى و در راهى ره سپردى كه شاهد و مشهود آن راه و آيين بودى . خداوند از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله و اسلام و مسلمانانْ بهترين پاداش را ارزانى ات دارد!
اوّلين مسلمان از اين قوم بودى و در ايمانْ خالص ترين آنان ، و در يقينْ استوارترين . از همه خداترس تر بودى و بيش از همه رنج كشيدى و بيش از همه حمايتگرانه دور و برِ پيامبر خدا بودى. از همه آنان در مناقبْ برتر بودى، سابقه ات از همه بيشتر، درجه ات از همه بالاتر و جايگاهت از همه شريف تر و از همه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله گرامى تر بود. آن گاه كه اصحابش ضعيف شدند ، تو نيرومند شدى و آن گاه كه عقب نشستند ، تو به ميدان شتافتى. آن گاه كه سست شدند ، تو قيام كردى و به شيوه پيامبر خدا پايبند ماندى. حقّا كه جانشين او بودى، بى گفتگو و بدون ناتوانى و سستى، به رغم منافقان و خشم كافران و نيرنگ حسودان و كينه توزى فاسقان!
وقتى ديگران سست شدند، تو براى امر خدا به پا خاستى و چون در سخن گفتن ، ترديد و درنگ كردند ، تو زبان گشودى و آن گاه كه آنان ايستادند، تو با نور الهى پيش رفتى. هر كه از تو پيروى كرد، هدايت شد. از همه كم حرف تر و از همه درستگوتر ، و از همه بزرگْ انديشه تر و از همه دليرتر و بايقين تر و نيكوكارتر و خداشناس تر بودى . پيشواى دين بودى و نخستين بودى، آن گاه كه مردم پراكنده شدند و آخرين بودى، آن گاه كه سست گشتند.
براى مؤمنانْ پدرى مهربان بودى و آنان در كفالت تو بودند . بارى را كه ديگران از برداشتن آن ناتوان بودند، تو بر دوش كشيدى و آنچه را تباه كردند ، تو نگه داشتى و آنچه را وا گذاشتند ، تو به آن پرداختى . آن گاه كه آنان كنار رفتند، تو آستين همّت بالا زدى و آن گاه كه بى تاب شدند، تو والا شدى و آن گاه كه شتاب كردند ، تو شكيبايى كردى. بر كافرانْ عذابى ريزان و دمان و سختگير و خشماگين بودى و براى مؤمنانْ چشم و دژ و نشانه . حجّت و دليل تو كاسته نشد و قلبت دچار شك و ترديد نگشت . بصيرتت ضعيف نشد و جان و دلت نترسيد .
همچون كوه بودى كه تندبادها آن را از جاى نمى جنبانند و توفان ها آن را جا به جا نمى كنند. آن گونه كه پيامبر خدا فرمود، در كار خدا نيرومند بودى، در نزد خويش فروتن بودى و نزد خدا بس بزرگ! در زمينْ بزرگ و در آسمانْ با شكوه بودى .
كسى را در تو جاى عيبجويى نبود و نه گوينده اى را درباره تو جاى بدگويى . احدى را در تو طمع براى ناحق نبود و براى هيچ كس نزد تو ملاحظه كارى و سازش نبود. ناتوانِ زبون و خوار، نزد تو نيرومند و عزيزْ بود تا آن كه حقّش را بستانى ، و نيرومند عزيزْ نزد تو خوار و ناتوان بود، تا حق را از او بستانى [ و به صاحبش برسانى]. نزديك و دور در نگاه عادلانه و حقّ تو يكسان بودند . كارِ تو حق بود و راستى و مدارا و سخنت ، حكمِ قاطع بود و حتمى .
فرمان تو حكمت بود و دورانديشى ، و انديشه ات دانش بود و تصميم. به وسيله تو دينْ اعتدال يافت و مشكلْ آسان گشت و آتش [فتنه ها] خاموش شد ، و به وسيله تو اسلام و مؤمنانْ نيرو گرفتند. بسيار پيش رفتى و پيشى گرفتى و آيندگانِ پس از خود را به رنج و زحمت شديد افكندى. داغ مصيبت تو در آسمانْ بزرگ به شمار آمد و مصيبت تو مردم را خُرد كرد . إنا للّه وإنا إليه راجعون!
خدايا! قاتلان امير مؤمنان را لعنت كن . خدايا ! قاتلان حسن و حسين عليهماالسلام را لعنت كن . خدايا! آنان را عذاب كن، به كيفرى كه احدى از جهانيان را آن گونه عقوبت نكرده اى . عذاب خويش را بر آنان به خاطر مخالفت و دشمنى اى كه با واليان امرِ تو داشتند، دوچندان كن . آنان را عقوبتى كن كه به هيچ يك از آفريدگانت فرود نياورده اى.
خدايا! بر قاتلان پيامبرت و فرزندان پيامبرت و بر قاتلان امير مؤمنان و قاتلان ياوران او و قاتلان حسن و حسين عليهماالسلام و ياران اين دو و هركس از مردم كه با دودمان محمّد صلى الله عليه و آله و شيعيان آنان به دشمنى و جنگ برخاسته است ، عذابى دوچندان وارد كن، در پايين ترين طبقه دوزخ كه هرگز عذاب از آنان كاسته نشود و پيوسته در كام عذاب باشند، مطرود از رحمت حق، سرافكنده نزد پروردگارشان، كه پشيمانى و خوارى دراز مدّت را به چشم ببينند، به خاطر آن كه عترت پيامبرانت و فرستادگانت و بندگان صالح تو را كه پيرو آنان اند، كشته اند.
خدايا! آنان را در نهانِ نهان و آشكارِ آشكارا در آسمان و زمينت لعنت كن . خدايا! براى من درباره دوستانت زبان صدق قرار بده، مَزارهاى آنان را محبوب من گردان، تا مرا نيز به آنان ملحق سازى و در دنيا و آخرت، مرا پيرو آنان گردانى، اى مهربان ترينِ مهربانان!
