حديث
۳۱۱۹.امام على عليه السلام :اين آيه كه «اين دو [ گروه]، دشمنانِ يكديگرند كه درباره پروردگارشان با هم ستيزه مى كنند» ، درباره ما نازل شده است. ۱
۳۱۲۰.صحيح البخارىـ به نقل از ابى مجلَز، از قيس بن عباد، از امام على عليه السلام ـ: من اوّلين كسى هستم كه در روز قيامت در پيشگاه خداى مهربان براى دادخواهى زانو مى زنم .
[ قيس گفت :] درباره آنان اين آيه نازل شده است : «اين دو [ گروه]، دشمنان يكديگرند كه درباره پروردگارشان با هم ستيزه مى كنند» . آنان، كسانى اند كه در جنگ بدر، براى مبارزه پيش قدم شدند : على عليه السلام ، حمزه، عبيدة بن حارث و [ در برابر] شيبة بن ربيعه، عتبة بن ربيعه و وليد بن عتبه.
۳۱۲۱.صحيح البخارىـ به نقل از قيس بن عباد ـ: از ابوذر شنيدم كه سوگند مى خورد كه آيه «اين دو [ گروه] ، دشمنان يكديگرند كه درباره پروردگارشان ستيزه مى كنند» ، درباره كسانى كه در جنگ بدر براى مبارزه پيش قدم شدند ، نازل شد : حمزه ، على عليه السلام ، عُبيدة بن حارث ، عُتبه و شيبه (فرزندان ربيعه) و وليد بن عتبه .
۳۱۲۲.الدرّ المنثورـ به نقل از ابن عبّاس ـ: هنگامى كه على عليه السلام ، حمزه و عبيده در مقابل عتبه، شيبه و وليد براى مبارزه قدم پيش گذاشتند، گفتند : خود را معرّفى كنيد تا شما را بشناسيم. على عليه السلام فرمود : «من على ام و اين، حمزه و اين، عبيده است» .
گفتند : همتايان با شخصيتى هستيد .
على عليه السلام فرمود : «شما را به خدا و پيامبر او فرا مى خوانم».
عتبه گفت : براى مبارزه، پيش آى!
على عليه السلام با شيبه به نبرد پرداخت و طولى نكشيد كه او را كشت و حمزه، با عتبه به نبرد پرداخت و او را كشت و عبيده، در برابر وليد به نبرد پرداخت؛ ولى كار بر وى دشوار شد. على عليه السلام آمد و وليد را كشت . در پىِ آن بود كه خداوند، آيه «اين دو [ گروه]، دشمنان يكديگرند ...» را نازل كرد.
