۲۶۸۲.امام صادق عليه السلام :على عليه السلام در حال گزاردنِ نماز صبح بود . ابن كوّاء كه پشت سر او بود ، [ اين آيه را ]قرائت كرد : «و همانا به تو و آنان كه پيش از تو بوده اند ، وحى شده كه اگر شرك ورزى ، كارت تباه خواه شد و از جمله زيانكاران خواهى بود» .
على عليه السلام به احترام قرآن ، سكوت ورزيد تا وى از قرائت آيه فراغت يافت . سپس به قرائت نماز ادامه داد .
ديگر بار ابن كوّاء همان آيه را خواند و على عليه السلام نيز سكوت ورزيد و پس از آن ، به قرائت نماز ادامه داد .
پس ابن كوّاء بار ديگر آن آيه را خواند . على عليه السلام سكوت كرد و آن گاه گفت : «شكيبا باش ، كه وعده خداوند حق است ؛ و مبادا آنان كه يقين ندارند ، تو را بى ثبات سازند!» . سپس قرائت سوره را اتمام بخشيد و ركوع گزارد .
۲۶۸۳.مُرُوج الذّهبـ به نقل از صَلْت بن بهرام ـ: چون على عليه السلام به كوفه درآمد ، حَروريه او را كه بر منبر بود ، ندا دادند : از آن آشوب ، بى تاب شدى و به داورى رضايت دادى و خوارى را پذيرفتى . حكم ، تنها از آنِ خداست . و على عليه السلام مى گفت : «در انتظار حكم خدا درباره شما هستم» .
آنان مى گفتند : «به راستى ، به تو و آنان كه پيش از تو بودند ، وحى شد كه اگر شرك ورزى ، كارت تباه خواهد شد و از جمله زيانكاران خواهى بود» !
على عليه السلام مى گفت : «شكيبا باش ، كه وعده خدا حق است ؛ و مبادا آنان كه يقين ندارند ، تو را بى ثبات كنند!» .