فصل نهم : جنگ
9 / 1
نخستين جنگ بر سرِ تأويل قرآن
۲۲۱۶.الأمالى ، طوسىـ به نقل از بُكَير بن عبد اللّه طويل و عمّار بن ابى معاويه ، از ابو عثمان بجلى، اذان گوى بنى اَفصى ـ: شنيدم كه على عليه السلام در جنگ جمل مى گويد : « «و اگر سوگندهايشان را پس از پيمان شكستند و بر دين شما خُرده گرفتند ، با پيشوايان كفر ، كارزار كنيد ؛ چرا كه آنان ، حرمت سوگند [و پيمان] را رعايت نمى كنند. باشد كه دست بردارند» ».
وقتى اين آيه را تلاوت مى كرد ، سوگند ياد نمود كه با مصاديق اين آيه،از هنگام نزول تا امروز،پيكار نشده است.
بُكَير مى گويد: درباره اين سخن ، از امام باقر عليه السلام پرسيدم . فرمود: «آن پيرمرد [ بجلى ]راست گفت . على عليه السلام چنين گفت و چنين هم بود».
۲۲۱۷.الأمالى ، مفيدـ به نقل از ابو عثمان ، اذان گوى بنى اَفصى ـ: از على بن ابى طالب عليه السلام هنگامى كه طلحه و زبير براى جنگ با وى قيام كردند، شنيدم كه مى فرمود: «نسبت به طلحه و زبير ، عذر دارم . آن دو با من از روى رضايت و بدون اجبار ، بيعت كردند . سپس بدون پديده ناشايسته اى [ از ناحيه من] ، بيعت با من را شكستند» .
آن گاه اين آيه را تلاوت كرد: «و اگر سوگندهايشان را پس از پيمان شكستند و بر دين شما خُرده گرفتند ، با پيشوايان كفر ، كارزار كنيد؛ چراكه آنان حرمت سوگند [و پيمان] را رعايت نمى كنند. باشد كه دست بردارند» » .
