۲۲۱۸.قرب الإسنادـ به نقل از حنان بن سدير ـ: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: «مردمانى از بصره نزد من آمدند و درباره طلحه و زبير از من پرسيدند. به آنان گفتم: آن دو از پيشوايان كفر بودند. به راستى كه على عليه السلام در جنگ بصره ، هنگامى كه سواران (سواره نظام) را آماده ساخت ، به يارانش فرمود: در جنگ با اين گروه ، شتاب مكنيد تا نزد خود و خداوند عز و جل و آنان ، عذرى داشته باشم .
سپس به سوى آنان رفت و فرمود: اى بصريان! آيا دريافته ايد كه در حكمى ستم روا داشته ام؟ .
گفتند: نه.
فرمود: آيا در تقسيم ثروت ، جفا كرده ام؟ .
گفتند: نه .
فرمود: آيا حكومت را از روى علاقه به دنيا براى خود و خاندانم به دست گرفتم كه شما بر من خُرده گرفتيد و بيعت با من را شكستيد؟ .
گفتند: نه.
فرمود : آيا حدود الهى را بر شما جارى ساختم و بر ديگران جارى نساختم؟ . گفتند : نه.
فرمود: پس چرا بيعت من شكسته مى شود و بيعت ديگران،شكسته نمى شود؟! من به خوبى در اين كار نگريستم و آن را شكافتم و جز كفر يا طغيانگرى چيزى در آن نديدم .
آن گاه بر پيامبر صلى الله عليه و آله درود فرستاد و فرمود: به راستى كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ در كتابش مى گويد: «و اگر سوگندهايشان را پس از پيمان شكستند و بر دين شما خُرده گرفتند، با پيشوايان كفر ، كارزار كنيد؛ چراكه آنان حرمت سوگند [و پيمان] را رعايت نمى كنند . باشد كه دست بردارند» .
سپس امير مؤمنان فرمود: سوگند به آن كه دانه را شكافت و آفريدگان را آفريد و محمّد صلى الله عليه و آله را به پيامبرى برگزيد ، اينان ، همان مصاديق اين آيه اند و از هنگام نزول اين آيه تاكنون با آنان پيكار نشده است ».
9 / 2
دعاى امام پيش از پيكار
۲۲۱۹.امام صادق عليه السلام :وقتى در جنگ جمل ، دو سپاه رو در رو شوند ، على عليه السلام بيرون رفت و ميان دو سپاه ايستاد و دست هايش را به سوى آسمانْ بلند كرد و گفت: «اى بهترين كسى كه دل ها به سويش پرواز مى كند و با زبان ها او را مى خوانند! اى زيبا آزمون! اى بسيار بخشنده بخشش هاى بزرگ ! ميان ما و اين گروه ، به حق ، داورى كن كه تو بهترين داورى».
