315
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج5

2 / 1 ـ 3

فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله به كشتن معاويه، اگر بر منبر او ديده شد

۲۳۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه معاويه را بر منبر من ديديد ، او را بكُشيد.

۲۳۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه معاويه را ديديد كه بر منبرم خطبه مى خوانَد ، او را بكشيد.

۲۳۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه معاوية بن ابى سفيان را ديديد كه بر منبر من سخن مى رانَد، گردنش را بزنيد.

۲۳۲۴.أنساب الأشرافـ به نقل از ابو سعيد خُدْرى ـ: مردى از انصار مى خواست معاويه را بكُشد. به وى گفتيم: در حكومت عمر ، شمشير مكش تا براى او نامه اى بنويسيم .
[ مرد] گفت: من خود از پيامبر خدا شنيدم كه مى فرمود: «هرگاه معاويه را ديديد كه بر اين چوب ها (مِنبر) خطبه مى خوانَد ، او را بكشيد».
گفتند: ما هم شنيده ايم ؛ ولى چنين كارى نمى كنيم تا براى عمر بنويسيم.
آن گاه براى عمر ، نامه نوشتند و او جواب نامه ايشان را نداد تا مُرد.

2 / 1 ـ 4

سفارش پدر و مادر معاويه به او

۲۳۲۵.البداية والنهايةـ بـه نقل از عـلى بـن محمّد بـن عبد اللّه بن ابى سيف ـ: ابو سفيان به معاويه گفت: فرزندم! اين گروه از مهاجران ، [ در گرويدن به دين خدا ]بر ما پيشى گرفتند و ما عقب مانديم . بدين ترتيب ، سبقت و پيشتازى، آنان را نزد خدا و پيامبرش بلند مرتبه ساخت و تأخير ما، ما را فرو دست قرار داد. از اين رو ، آنان پيشوا و بزرگ شدند و ما دنباله رو گشتيم. اينك ، كارى بزرگ را به تو سپرده اند . پس با آنان مخالفت مَوَرز؛ چرا كه تو تا مدّتى اين كار را در دست دارى . پس رقابت كن و اگر توانستى ، آن را براى بازماندگانت موروثى كن .
و معاويه هميشه در دولت عمر و در تمام دوران حكومت عثمان ، فرمان رواى شام بود.


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج5
314

2 / 1 ـ 3

أمرُ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله بِقَتلِهِ إذا شوهِدَ عَلى مِنبَرِهِ

۲۳۲۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا رَأَيتُم مُعاوِيَةَ عَلى مِنبَري فَاقتُلوهُ . ۱

۲۳۲۲.عنه صلى الله عليه و آله :إذا رَأَيتُم مُعاوِيَةَ يَخطُبُ عَلى مِنبَري فَاقتُلوهُ . ۲

۲۳۲۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا رَأَيتُم مُعاوِيَةَ بنَ أبي سُفيانَ يَخطُبُ عَلى مِنبَري فَاضرِبوا عُنُقَهُ . ۳

۲۳۲۴.أنساب الأشراف عن أبي سعيد الخدري :إنَّ رَجُلاً مِنَ الأَنصارِ أرادَ قَتلَ معُاوِيَةَ ، فَقُلنا لَهُ : لا تَسُلَّ السَّيفَ في عَهدِ عُمَرَ حَتّى نَكتُبَ إلَيهِ، قالَ : إنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : «إذا رَأَيتُم مُعاوِيَةَ يَخطُبُ عَلَى الأَعوادِ فَاقتُلُوهُ» . قالوا : ونَحنُ سَمِعناه، ولكِن لا نَفعَلُ حَتّى نَكتُبَ إلى عُمَرَ ، فَكَتَبوا إلَيهِ فَلَم يَأتِهِم جَوابُ الكِتابِ حَتّى ماتَ . ۴

2 / 1 ـ 4

وَصِيَّةُ والِدَيهِ

۲۳۲۵.البداية والنهاية عن عليّ بن محمّد بن عبد اللّه بن أبي سيف :ـ لِمُعاوِيَةَ ـقالَ أبو سُفيانَ : يا بُنَيَّ ، إنَّ هؤُلاءِ الرَّهطَ مِنَ المُهاجِرينَ سَبَقونا وتَأَخَّرنا ، فَرَفَعَهُم سَبقُهُم وقِدَمُهُم عِندَ اللّهِ وِعندَ رَسولِهِ ، وقَصَرَ بِنا تَأخيرُنا ، فَصاروا قادَةً وسادَةً ، وصِرنا أتباعا ، وقَد وَلَّوكَ جَسيما مِن اُمورِهِم فَلا تُخالِفهُم ؛ فَإِنَّكَ تَجري إلى أمَدٍ ، فَنافِس فَإِن بَلَغتَهُ أورَثتَهُ عَقِبَكَ .
فَلَم يَزَل مُعاوِيَةُ نائِبا عَلَى الشّامِ فِي الدَّولَةِ العُمَرِيَّةِ وَالعُثمانِيَّةِ مُدَّةَ خِلافَةِ عُثمانَ . ۵

1.تهذيب التهذيب : ج ۱ ص ۶۳۷ الرقم ۱۷۰۸ عن عبد اللّه و ج ۳ ص ۷۱ الرقم ۳۶۶ عن عبد اللّه مرفوعا و ج ۴ ص ۳۴۶ الرقم ۵۹۵۶ ، تاريخ دمشق : ج ۵۹ ص ۱۵۷ كلاهما عن الحسن ، سير أعلام النبلاء : ج ۳ ص ۱۴۹ و ج ۶ ص ۱۰۵ ؛ وقعة صفّين : ص ۲۲۱ كلاهما عن الحسن و ص ۲۱۶ عن زرّ بن حبيش وعن عبد اللّه بن مسعود وزاد في ذيله «قال الحسن : فما فعلوا ولا أفلحوا» . قال العلّامة الأميني : للحديث طرق أربعة صحيحة لا غمز فيها ، غير أنّ ابن كثير حبّبته أمانته أن لا يذكر من طرق الحديث إلّا الضعيف كما أنّ السيوطي راقه أن لا ينضّد في سلك لآلئه إلّا المزيّف ، ساكتا عن الأسانيد الصحيحة حفظا لكرامة ابن هند (الغدير : ج ۱۰ ص ۱۴۵) .

2.وقعة صفّين : ص ۲۱۶ عن الحسن وزاد في ذيله «قال أبو سعيد الخدري : فلم نفعل ولم نفلح» ؛ تاريخ دمشق : ج ۵۹ ص ۱۵۶ ح ۱۲۳۳۶ و ۱۲۳۳۷ كلاهما عن أبي سعيد وفيه «فارجموه» بدل «فاقتلوه» .

3.وقعة صفّين : ص ۲۱۶ عن عبد اللّه بن مسعود .

4.أنساب الأشراف : ج ۵ ص ۱۳۶ .

5.البداية والنهاية : ج ۸ ص ۱۱۸ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج5
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مهريزي، مهدي؛ حسینی، سید ابوالقاسم
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 55787
صفحه از 611
پرینت  ارسال به