۱۵۱۹.الغاراتـ به نقل از مغيره ضبّى ـ: بزرگان كوفه با على عليه السلام يك رنگ نبودند و ميل آنان ، به معاويه بود ؛ چرا كه على عليه السلام به كسى بيش از حقّش از غنايم نمى بخشيد ؛ [ امّا ]معاوية بن ابى سفيان ، براى هر يك از اشراف ، دو هزار درهم قرار داده بود .
۱۵۲۰.امام على عليه السلامـ در نكوهش ياران نافرمانش ـ: شگفت نيست كه معاويه ، بى سر و پاهاى پست را مى خواند ، و آنان پيروى اش مى كنند ، بى آن كه بدانان ، كمكى كند يا عطايى رساند ؛ ولى من ، شما را كه يادگار اسلام و بازمانده نسل هاى گذشته ايد ، مى خوانم تا ياريتان دهم و يا بخششى برايتان مقرّر كنم ؛ امّا از گرد من پراكنده مى شويد و با من ، مخالفت مى ورزيد .
۱۵۲۱.امام على عليه السلامـ درباره گروهى از مردمان مدينه كه به معاويه پيوستند ـ: عدالت را شناختند و ديدند و شنيدند و آن را دريافتند و دانستند كه مردم ، نزد ما در حق ، برابرند ؛ امّا گريختند به سوى برترى جويى و امتيازطلبى . پس دور باشند از رحمت خدا!
ر . ك : ص 183 (به پا داشتن عدالت) .
