۱۸۶۶.امام على عليه السلامـ به زياد بن ابيه ـ: عدالتْ پيشه ساز و از بيداد و ستم بپرهيز ؛ چرا كه بيداد ، به آوارگى وا دارد و ستم ، شمشير به ميان آرد .

۱۸۶۷.امام على عليه السلام :هيچ پادشاهى نيست كه خداوند ، به وى نيرو و نعمت ارزانى دارد و او آن را در ستم بر بندگان ، به كار گيرد ؛ مگر آن كه بر خداوند است كه آن را از او باز ستاند . نمى بينى كه خداوند فرموده است : «در حقيقتْ خداوند ، حال قومى را تغيير نمى دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند» .

۱۸۶۸.امام على عليه السلام :در ستم پيشگى ، [سبب] نابودى قدرت است .

۱۸۶۹.امام على عليه السلام :آن كه در حكومتْ ستم ورزد ، دولتش نابود گردد .

۱۸۷۰.امام على عليه السلام :بدترين روش مديريت ، ستمگرى است .

۱۸۷۱.امام على عليه السلام :آن كه در مملكتدارى ستمگرى كند ، مردمان ، نابودى اش را آرزو كنند .

۱۸۷۲.امام على عليه السلام :ستمِ ستمگـر ، او را بـه نـابودى كشانَد .

۱۸۷۳.امام على عليه السلام :آن كه ستمگرى كند ، ستمش او را نابود سازد .

۱۸۶۶.عنه عليه السلامـ لِزِيادِ بنِ أبيهِ ـ: اِستَعمِلِ العَدلَ ، وَاحذَرِ العَسفَ وَالحَيفَ ؛ فَإِنَّ العَسفَ يَعودُ بِالجَلاءِ ، وَالحَيفَ يَدعو إلَى السَّيفِ . ^۱

۱۸۶۷.عنه عليه السلام :ما مِن سُلطانٍ آتاهُ اللّهُ قُوَّةً ونِعمَةً ، فَاستَعانِ بِها عَلى ظُلمِ عِبادِهِ ، إلّا كانَ حَقّا عَلَى اللّهِ أن يَنزِعَها مِنهُ ، أ لَم تَر إلى قَولِ اللّهِ تَعالى : «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ»^۲ ؟ ^۳

۱۸۶۸.عنه عليه السلام :فِي احتِقابِ ^۴ المَظالِمِ زَوالُ القُدرَةِ . ^۵

۱۸۶۹.عنه عليه السلام :مَن جارَت وِلايَتُهُ زالَت دَولَتُهُ . ^۶

۱۸۷۰.عنه عليه السلام :بِئسَ السِّياسَةُ الجَورُ . ^۷

۱۸۷۱.عنه عليه السلام :مَن جارَ مُلكَهُ تَمَنَّى النّاسُ هُلكَهُ . ^۸

۱۸۷۲.عنه عليه السلام :ظُلمُ الظّالِمِ يَقودُهُ إلَى الهَلاكِ . ^۹

۱۸۷۳.عنه عليه السلام :مَن ظَلَمَ دُمِّرَ عَلَيهِ ظُلمُهُ . ^۱۰