۱۸۹۸.امام على عليه السلامـ در سفارش وى به فرزندش حسن عليه السلام ـ: نفْس خود را ترازويى ميان خويش و ديگران قرار ده . پس دوست بدار براى ديگران ، آنچه را براى خود دوست مى دارى ، و ناپسند بدار برايشان ، آنچه را براى خويش ناپسند مى دارى ، و ستم مكن ، چنان كه دوست ندارى به تو ستم شود ، و نيكى كن ، همان گونه كه دوست دارى به تو نيكى شود . زشت شمار از خود ، آنچه را از ديگران زشت مى شمارى و خشنود باش از مردم ، بدانچه مايلى به آن ، آنان از تو خشنود باشند .
۱۸۹۹.امام على عليه السلامـ از سفارش وى به فرزندش محمد بن حنفيه ـ: فرزندم! به تمام مردم نيكى كن ، چنان كه دوست دارى به تو نيكى شود ، و براى آنان ، خوش بخواه آنچه براى خويش خوش مى دارى ، و زشت شمار از خود ، آنچه را از ديگران زشت مى شمارى ، و با تمام مردم ، خُلق و خويت را نيك گردان ، تا وقتى از آنان دور شدى ، به سويت پَر كِشند و هنگامى كه مُردى ، بر تو بگريند و بگويند : «ما از خداييم و به سوى او باز مى گرديم» و از كسانى مباش كه هنگام مرگشان گفته مى شود : «سپاسْ خداى را كه پرورنده جهانيان است!» .
۱۹۰۰.امام على عليه السلام :عادلانه ترين رفتار (و روش) ، آن است كه با مردم ، چنان معامله كنى كه دوست مى دارى با تو معامله كنند .
۱۹۰۱.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ: با مردم ، هر گونه مى خواهى رفتار كن . آنان نيز با تو چنان كنند .
10 / 3 ـ 2
عزّت گرايى
۱۹۰۲.امام على عليه السلام :نفْس خودت را از هر پستى گرامى بدار ، گرچه تو را به خواستنى ها رسانند ؛ چرا كه در برابر آنچه از خود مايه مى گذارى ، چيزى به دست نخواهى آورد .
