۲۰۸۴.الطبقات الكبرىـ به نقل از اسحاق بن يحيى ، از موسى بن طلحه ـ:معاويه از موسى بن طلحه پرسيد: ابو محمّد (طلحه) ، چه قدر نقدينه از خود به جاى گذاشت؟
گفت: دوميليون و دويست هزار درهم و دويست هزار دينار ، و البته ثروتش در آن جا به غارت رفت . هر سال از سرزمين عراق، يكصد هزار درآمد داشت ، بجز درآمدش از منطقه سَرات و مناطق ديگر [ بيرون از عراق] . خرجىِ سالانه خانواده اش را از مزرعه اى كه با قناتْ آبيارى مى شد ، به دست مى آورد كه با بيست شتر آبكش ، زراعت مى كرد و اوّلين كسى بود كه گندم را از طريق آبيارى با قنات ، كِشت كرد.
معاويه گفت: ستوده ، سخاوتمند و شريفْ زندگى كرد ؛ ولى فقيرانه از پاى درآمد . خداىْ او را رحمت كند !
۲۰۸۵.الطبقات الكبرىـ به نقل از ابراهيم بن محمّد بن طلحه ـ: ارزش آنچه طلحة بن عبيد اللّه از باغ و زمين و ثروت هاى مختلف و پول نقد بر جاى گذاشت ، سى ميليون درهم بود. دو ميليون و دويست هزار درهم و دويست هزار دينار نقدينه بر جاى گذاشت و باقى ثروتش كالاهايى بود كه به پيمانه و وزن در نمى آمد و حيوان و زمين هم نبود.
۲۰۸۶.مروج الذهبـ در گزارش وضعيت طلحة بن عبيد اللّه در خلافت عثمان ـ: او خانه اش را در كوفه ساخت (كه در اين روزگار ، همچنان به «خانه طلحه» مشهور است و در [ محلّه ]«كُناسه» كوفه به «دارالطلحيين» شناخته مى شود) . درآمد او از عراق ، هر روز ، هزار دينار بود و برخى بيشتر گفته اند . درآمدش از منطقه شَرات، ۱ بيشتر از آن بود. خانه اش را در مدينه با آجر و گچ و از چوب درخت ساج بنا كرد.
