۱۴۲۹.امام على عليه السلامـ در پاسخ پرسش كننده اى كه از مشكلى پرسيده بود ـ: براى فهميدن بپرس ، نه براى چون و چرا كردن ، كه نادانِ آموزنده ، همانند داناست ، و داناى بيرون از انصاف ، همانند نادانِ پُر چون و چراست .
۱۴۳۰.امام على عليه السلامـ در پاسخ مردى كه از او خواست تا ايمان را برايش معرّفى كند ـ: چون فردا شود ، نزد من آى تا در حضور مردم ، برايت بازگويم كه اگر سخنم را فراموش كردى ، ديگرى آن را به خاطر بسپارد ؛ زيرا كه سخن ، چون شكارِ رَمَنده است . يكى آن را به دست آرَد و ديگرى از دست دهد .
4 / 2
بازداشتن از برهم زدن سنّت هاى پسنديده
۱۴۳۱.امام على عليه السلامـ در سفارش نامه اش به مالك اشتر ـ: و آيين پسنديده اى را بر هم مزن كه بزرگان اين امّت ، بدان رفتار نموده اند و بدان وسيله ، الفت و پيوستگى به هم آمده است و شهروندان ، بر آن پايه ، سازش كرده اند ؛ و آيينى را مَنِه كه به چيزى از سنّت هاى نيك گذشته ، زيان رسانَد ، تا پاداش ، از آنِ سنّت گذار باشد و گناهش بر تو مانَد كه آن را شكسته اى ... و بر تو واجب است به خاطر داشته باشى كه آنچه بر پيشينيان گذشته ، از حكومتى عادلانه است ، يا سنّتى نيكو ، يا اثرى كه از پيامبر ما به جا مانده ، يا از واجبى كه در كتاب خداست .
۱۴۳۲.امام على عليه السلامـ در سفارش نامه اش به مالك اشتر (طبق گزارش تحف العقول) ـ: در تثبيت آنچه همشهريانت بدان صالح بودند و استوار نگه داشتن آنان بر آنچه بدان استوار بودند ، درس آموزى از عالمان و هم نشينى با حكيمان را بسيار گردان ؛ چرا كه اين كار ، حق را به كُرسى بنشانَد و باطل را برچيند و بدان ، به عنوان نمونه و راهنما ، بسنده گردد ؛ چرا كه سنّت هاى نيكو ، تنها راه براى اطاعت از خداوند است .