۱۲۲۳.تاريخ الطبرىـ به نقل از عبد اللّه بن زبير ، از پدرش ـ: اهل مصر در سُقْيا ۱ يا در ذو خُشُب ۲ به عثمان ، نامه نوشتند و فردى از آنان ، آن را آورد تا به عثمان داد ؛ ولى او پاسخى نداد و فرمان داد تا از خانه بيرونش كنند .
مصريانى كه به سوى عثمانْ حركت كرده بودند ، ششصد مرد با چهار پرچم و چهار فرمانده بودند كه هر يك ، پرچمى داشتند و كلّيه كارهايشان با عمرو بن بُدَيل بن ورقاء خزاعى (صحابى پيامبر صلى الله عليه و آله ) و عبدالرحمان بن عديس تَجيبى بود .
در نوشته آنان به عثمان ، اين گونه آمده بود : «به نام خداوند بخشنده مهربان . امّا بعد ، بدان كه خداوند ، سرنوشت قومى را تغيير نمى دهد تا زمانى كه درون خود را تغيير بدهند . پس ، خدا را ، خدا را! و باز ، خدا را ، خدا را [ در نظر گير] ! تو بر دنيا سوارى . پس آخرت را نيز به دست آور و نصيبت را كامل كن ؛ چرا كه اگر آخرتت را از دست بدهى ، دنيا نيز برايت گوارا نيست .
و بدان كه به خدا سوگند ، ما به خاطر خدا خشم گرفته ايم و به خاطر خدا راضى مى شويم . شمشيرهايمان را پايين نمى آوريم تا اين كه [خبر] توبه صريحت و يا گم راهى روشن و آشكارت ، به ما برسد . اين ، حرف ما با تو و جريان كار ماست كه با تو در ميان مى گذاريم ؛ و خداوند ، عذر ما را درباره تو بپذيرد . و السلام!» .
