371
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3

مى دهند كه به لحاظ فكرى ، آنان را تا اين حد سطحى نگر و ساده انديش جلوه دهند كه آنان تحت نفوذ مردى يهودى ، بر ضدّ خليفه خود شمشير بر كشيده و فتنه ايجاد كرده اند؟
4 . آورده اند كه ابن سبا در جنگ جمل ، نقش آفرينى كرده است . چرا پس از جنگ ، هيچ خبرى از او نيست؟ شخصى كه تا بدان اندازه مقتدر است كه مى تواند خليفه را به زير كشد ، چرا در اوج قدرت ، هيچ كارى نمى كند و تاريخ ، حتّى نامى از او نمى برد؟
5 . چرا معاويه كه خود را «ولىّ خونِ» عثمان مى شمرد و حتّى صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله را كه در مدينه حضور داشتند و به عثمان كمك نكردند ، مستحقّ قتل مى داند ، ۱ هيچ گونه پيگيرى اى از منشأ اصلى قتل ، انجام نمى دهد؟ چرا در متون تاريخى ، حتّى يك گزارش ، در پيجويىِ معاويه از عبد اللّه بن سبا نقل نشده است؟
6 . و سرانجام ، اين كه : عبد اللّه بن سبا كيست؟ تبار او كجا و چه كسانى هستند؟ پدر و مادرش كيستند و زيستگاه آنان كجاست؟ و اصلاً عبد اللّه از چه قبيله اى است؟
اين سؤال ها پاسخ ندارند . با توجّه به اين كه اعراب به دانش تبارشناسى بسى اهميّت مى دهند ، چگونه است كه هيچ نشانه اى را از او ـ كه تا اين اندازه آوازه دارد ـ ، ثبت نكرده اند و هيچ كس از دودمان او را نشناسانده اند؟
ملاحظاتى از اين دست ، چهره ابن سبا را يكسر در ابهام فرو مى برد . چنين است كه او در ميان پژوهشيان اخير ـ چنان كه پيش تر اشاره شد ـ ، چهره اى مرموز تلقّى شده است . خاورشناسانى چون : فرد لندر ، برنارد لوييس و كايتانى و نيز محقّقانى

1.وقعة صفّين : ص ۱۹۷ .


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3
370

ذهن مى آيد ، مى تواند استوارى اين نقل را به شدّت مخدوش كند ، از جمله اين كه :
1 . چگونه مى شود باور كرد كه مردى يمنى و تازه مسلمان ، در مدّتى كم تر از ده سال ، بدان گونه قدرت يابد كه بتواند شورشى عظيم را بر ضدّ خليفه مسلمانان طراحى كند؟
2 . گفتيم كه از روزگار مسلمانىِ ابن سبا تا خيزش مردم بر ضدّ عثمان ، كم تر از ده سال فاصله است . او كه بر اساس گزارش طبرى ، به آبادى ها و شهرهاى اسلامى ره مى سپرَد ، از چه نفوذ كلام شگرفى برخوردار است كه در مدّتى بس كوتاه ـ توجّه كنيم كه او در ده سال به اين شهرها رفته است ـ مردمان سرزمين هايى چون : مصر ، حجاز ، بصره و كوفه را (با وجود تفاوت هاى فرهنگى و گرايش هاى مختلف فكرى) يك سان به قيام وا مى دارد ، بر ضدّ خليفه سخن مى گويد و هيچ كس نيز در برابر او نمى ايستد؟! چرا در منابع تاريخى ، هيچ گونه عكس العملى از چگونگى برخورد او با مردم و مردم با او در گشت و گذارهايش وجود ندارد؟
3 . آيا مى توان باور كرد كه صحابيان بزرگى چون : ابو ذر (كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را راستگوترين مردمان شناسانده) و عمّار (كه پيامبر خدا بر حق مدارى او تصريح و تأكيد كرده است) ، تحت تأثير كلام او قرار گيرند؟ آنان كه مرعوب و مقهور كلام خليفه اوّل و دوم و سوم نيز قرار نمى گيرند و از آنها تأثير نمى پذيرند ، چگونه مى توان تصوّر كرد كه از تازه مسلمانى تبارْ ناشناخته و ... تأثير بپذيرند؟
ابو ذر به عثمان اعتراض مى كند كه چرا تحت تأثير كلام كعب الأحبارِ يهودى زاده است . پس چگونه خود ، زير نفوذ عبد اللّه بن سباى يهودى زاده سخن بگويد و حكومت نيز اين نفوذ را به رخ او نكشد؟
اين را نيز بيفزاييم كه عالمان و متفكّران اهل سنّت ، كه صحابه پيامبر خدا را بدان سان بزرگ مى دارند ، چگونه در برابر حوادث و در تحليل واقعيّت ، به خود حق

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مسعودی، عبدالهادی؛ مهریزی، مهدی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 62143
صفحه از 588
پرینت  ارسال به