۱۲۸۶.امام على عليه السلامـ از سخنان او به هنگام حركت به سوى ذى قار ـ: با من بيعت كرديد ، در حالى كه بدان ، شادمان و خوش حال نبودم . خداوندِ سبحان ، مى دانست كه من حكومت بر امّت محمّد را خوش نمى داشتم ؛ چرا كه شنيده بودم پيامبر خدا مى فرمود: «هيچ فرمانروايى نيست كه كارى از امّت مرا بر عهده گيرد ، جز آن كه روز قيامت ، در حضور مردمان آورده شود ، در حالى كه دست هايش به گردنش بسته است . آن گاه پرونده اش گشوده شود . اگر عدالت پيشه باشد ، رهايى يابد و اگر ستمگر باشد ، سقوط كند .