۱۳۳۹.امام على عليه السلامـ از سخنرانى اش در مدينه به هنگامى كه با او بيعت شد ـ: آنچه مى گويم ، بر عهده مى گيرم و خود ، بدان ضامنم . آن كه از عقوبت هاى مقابل ديدگانش عبرت گيرد ، تقوا او را از فرو افتادن در شبهه ها نگه دارد .
بدانيد كه آزمون شما مانند روزى كه خداوند ، پيامبرش را برانگيخت ، بازگشته است . سوگند به كسى كه او را به حق برانگيخت ، به هم در خواهيد آميخت و غربال مى شويد و زير و رو خواهيد شد ، مانند آنچه در ديگ ، بالا و پايين رود ، تا اين كه پايينى ها رو آيند و بالايى ها پايين روند ؛ گروهى كه واپس مانده اند ، پيش برانند و آنان كه پيش افتاده بودند ، واپس مانند .
به خدا سوگند ، سخنى را نپوشاندم و دروغى بر زبان نراندم . از اين موقعيت و چنين روزى آگاهم كرده اند . هان ، اى مردم! خطاكارى ها چون اسبان چموش اند كه خطاكاران ، بر آن سوار شده و عنان گشاده اند تا سوار خود را به آتش درافكنند .
هان اى مردم! پرهيزگارى ، مركب هايى است رام كه پرهيزگاران،بر آن سوار شده،لِگام آن را به دست گرفته اند، كه آنان را به بهشت مى رساند . حقّ و باطلى هست و هريك را طرفدارانى . اگر باطل فزونى يابد ، در گذشته نيز چنين شده است و اگر حق ، اندك شود ، شايد [ روزى قدرت يابد] ؛ ولى كم است آنچه رو گردانده ، رو آورد . ۱
