571
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3

2 / 3

بازگرداندن ثروت هاى عمومى

۱۳۴۶.امام على عليه السلامـ از سخنان او درباره بازگرداندن زمين هايى كه عثمان به تيول بنى اميه درآورده بود ، به مسلمانان ـ: به خداوند سوگند ، اگر هر تيولى را بيابم كه با آن ، زنان به تزويج درآمده و كنيزكان خريدارى شده باشند ، آن را بازخواهم گرداند . به درستى كه در عدالت ، گشايش است و آن كه عدالت بر او تنگ باشد ، ستم بر او تنگ تر خواهد بود .

۱۳۴۷.شرح نهج البلاغةـ اين سخنرانى را كلبى به صورت روايتى مرفوع ، به ابو صالح نسبت داده و او از ابن عبّاس نقل كرده است ـ: على عليه السلام ، در دومين روز بيعت خود ، در مدينه سخنرانى كرد و فرمود :
«هان ، اى مردم! هر زمينى كه عثمان در تيول كسى درآورده ، و هر ثروتى از ثروت هاى خدا كه بخشيده است ، به بيت المال ، باز خواهد گشت ؛ چرا كه حقوق ديرين راچيزى باطل نسازد . اگر اين ثروت ها را بيابم كه با آن ، زنان به تزويج درآمده ، و [ يا] در شهرها پراكنده شده اند ، هر آينه ، آن را به جاى نخستين بازگردانم ؛ چرا كه در عدالت ، گشايش است ؛ و آن كه عدالت بر او تنگ باشد ، ستم بر او تنگ تر خواهد بود» .
تفسير اين سخن ، چنين است : اگر براى كارگزار ، اداره امور بر پايه عدل ، دشوار باشد ، در ستم ، دشوارتر خواهد بود ؛ چرا كه ستمگر ، در مظانّ آن است كه از ستم ، منع و باز داشته شود .
كلبى گويد : [ على عليه السلام ] سپس فرمان داد تا تمام سلاح هايى كه در خانه عثمان بود و از آن عليه مسلمانان استفاده مى شد ، گردآورى شود و فرمان داد تا ثروت هاى ويژه اى كه از شترهاى زكات در خانه او بود ، گردآورى كنند . نيز فرمان داد شمشير و سپرش ضبط گردد و فرمان داد متعرّض اسلحه هايى كه با آنها با مسلمانان نبرد نگردد ، نشوند ؛ چنان كه از ضبط ثروت هاى او در خانه اش و جاهاى ديگر ، خوددارى گردد . نيز فرمان داد ثروت هايى كه عثمان واگذار كرده ، هرجا و نزد هركس يافت شد ، برگردانده شود .
خبر اين رفتار ، به عمرو بن عاص رسيد . او در سرزمين اَيله از منطقه شام بود و به هنگام هجوم مردم بر عثمان ، وارد اين سرزمين شده بود . [ از آن جا] به معاويه نامه نوشت : هرچه مى خواهى ، انجام بده . فرزند ابوطالب ، تو را از ثروت هايت جدا كرد ، آن گونه كه پوست عصا را از آن جدا كنند .


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3
570

2 / 3

اِستِردادُ أموالِ بَيتِ المالِ

۱۳۴۶.الإمام عليّ عليه السلامـ مِن كَلامٍ لَهُ فيما رَدَّهُ عَلَى المُسلِمينَ مِن قَطائِعِ عُثمانَ ـ: وَاللّهِ لَو وَجَدتُهُ قَد تُزُوِّجَ بِهِ النِّساءُ ، ومُلِكَ بِهِ الإِماءُ ؛ لَرَدَدتُهُ ، فَإِنَّ فِي العَدلِ سَعَةً ، ومَن ضاقَ عَلَيهِ العَدلُ فَالجَورُ عَلَيهِ أضيَقُ . ۱

۱۳۴۷.شرح نهج البلاغة :هذِهِ الخُطبَةُ ذَكَرَهَا الكَلبِيُّ مَروِيَّةً مَرفوعَةً إلى أبي صالحٍ عَنِ ابنِ عَبّاسٍ أنَّ عَلِيّا عليه السلام خَطَبَ فِي اليَومِ الثّاني مِن بَيعَتِهِ بِالمَدينَةِ ، فَقالَ :
ألا إنَّ كُلَّ قَطيعَةٍ أقطَعَها عُثمانُ ، وكُلَّ مالٍ أعطاهُ مِن مالِ اللّهِ ، فَهُوَ مَردودٌ في بَيتِ المالِ ، فَإِنَّ الحَقَّ القَديمَ لا يُبطِلُهُ شَيءٌ ، ولَو وَجَدتُهُ وقَد تُزُوِّجَ بِهِ النِّساءُ ، وفُرِّقَ فِي البُلدانِ ، لَرَدَدتُهُ إلى حالِهِ ؛ فَإِنَّ فِي العَدلِ سَعَةً ، ومَن ضاقَ عَنهُ الحَقُّ فَالجَورُ عَلَيهِ أضيَقُ .
وتَفسيرُ هذَا الكَلامِ أنَّ الوالِيَ إذا ضاقَت عَلَيهِ تَدبيراتُ اُمورِهِ فِي العَدلِ ، فَهِيَ فِي الجَورِ أضيَقُ عَلَيهِ ؛ لِأَنَّ الجائِرَ في مَظَنَّةِ أن يُمنَعَ ويُصَدَّ عَن جَورِهِ .
قالَ الكَلبِيُّ : ثُمَّ أمَرَ عليه السلام بِكُلِّ سِلاحٍ وُجِدَ لِعُثمانَ في دارِهِ مِمّا تَقَوّى بِهِ عَلَى المُسلِمينَ فَقُبِضَ ، وأمَرَ بِقَبضِ نَجائِبَ كانَت في دارِهِ مِن إبِلِ الصَّدَقَةِ فَقُبِضَت ، وأمَرَ بِقَبضِ سَيفِهِ ودِرعِهِ ، وأمَرَ ألّا يُعرَضَ لِسِلاحٍ وُجِدَ لَهُ لم يُقاتِل بِهِ المُسلِمونَ ، وبِالكَفِّ عَن جَميعِ أموالِهِ الَّتي وُجِدَت في دارِهِ وفي غَيرِ دارِهِ ، وأمَرَ أن تُرتَجَعَ الأَموالُ الَّتي أجازَ بِها عُثمانُ حَيثُ اُصيبَت أو اُصيبَ أصحابُها .
فَبَلَغَ ذلِكَ عَمرَو بنَ العاصِ ، وكانَ بِأَيلَةَ مِن أرضِ الشّامِ ، أتاها حَيثُ وَثَبَ النّاسُ عَلى عُثمانَ فَنَزَلَها ، فَكَتَبَ إلى مُعاوِيَةَ : ما كُنتَ صانِعا فَاصنَع ، إذ قَشَرَكَ ابنُ أبي طالِبٍ مِن كُلِّ مالٍ تَملِكُهُ كَما تُقشَرُ عَنِ العَصا لِحاها . ۲

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۵ ، المناقب لابن شهر آشوب : ج ۲ ص ۱۱۰ ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۳۹۶ ، شرح الأخبار : ج ۱ ص ۳۷۳ ح ۳۱۶ كلاهما نحوه .

2.شرح نهج البلاغة : ج ۱ ص ۲۶۹ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج3
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مسعودی، عبدالهادی؛ مهریزی، مهدی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 62078
صفحه از 588
پرینت  ارسال به