۶۱۰.الأمالى ، طوسىـ به نقل از جابر بن عبد اللّه انصارى ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله براى ما خطبه خواند و در خطبه اش فرمود : «هر كه به من ايمان آورده و مرا تصديق كرده، پس از من على را ولىّ خود گيرد، كه ولايت او ولايت من و ولايت من ولايت خداست. اين ، امرى است كه پروردگارم با من عهد كرد و به من فرمان داد كه آن را به شما برسانم. هان! آيا رساندم؟».
گفتند : گواهى مى دهيم كه رساندى.
فرمود : «آگاه باشيد كه شما مى گوييد : گواهى مى دهيم كه تو رساندى ؛ [ ولى ]هستند كسانى از ميان شما كه با او در حقّش مى ستيزند و مردم را بر او مى شورانند».
۶۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مرا ولىّ خود گرفته است، على را ولىّ خود بگيرد، كه هر كس به ولايت على اعتقاد نداشته باشد، ولايت مرا انكار كرده است. هر كس را من مولايم، على مولاى اوست. هر كس با او دوستى كند، با خدا دوستى ورزيده و هر كس با او دشمنى كند، با خدا دشمنى ورزيده است.
۶۱۲.الخصالـ به نقل از عامر بن واثله ـ: على عليه السلام فرمود : شما را به خدا سوگند مى دهم كه بگوييد آيا در ميان شما كسى هست كه پيامبر خدا در حقّ او گفته باشد ، اين گونه كه در حقّ من گفت : «همانا خداوند، مرا به ولايت على فرمان داده است. پس ولايت او ولايت من و ولايت من ولايت پروردگارم است. اين، عهدى است كه پروردگارم به عهده من نهاد و به من فرمان داد كه آن را به شما برسانم. حال ، آيا شنيديد؟».
گفتند : آرى ، شنيديم .
۶۱۳.امام على عليه السلام :جنگ با من، جنگ با خدا و صلح با من، صلح با خداست و اطاعت از من ، اطاعت از خدا و ولايت من ، ولايت خداست.
ر . ك : ج 7 ، ص 553 (ولىّ صدقه دهنده در ركوع است).
شواهد التنزيل : ج 1 ص 209 ـ 245.
