۶۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره على عليه السلام ـ: پس از من ، چون فتنه درافتد ، اين، ولىّ شماست.
۶۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ خطاب به على عليه السلام ـ: پس از من، تو ولىّ هر مرد و زن با ايمانى.
۶۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :على بن ابى طالب، مولاى هر مرد و زن با ايمان است و پس از من، او ولىّ شماست.
۶۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! على را دشنام مدهيد و بر او حسد مبريد، كه او پس از من، ولىّ هر مرد و زن با ايمان است.
۶۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ خطاب به على عليه السلام ـ: از خدا پنج چيز براى تو خواستم كه چهار چيز را بخشيد و يكى را دريغ كرد. از او خواستم و به من عطا كرد كه تو نخستين كسى باشى كه روز قيامت ، زمين برايش مى شكافد [ و برمى خيزد]. تو با منى و پرچم حمد، با توست و تو آن را حمل مى كنى. نيز به من عطا كرد كه پس از من، تو ولىّ مؤمنان باشى . ۱
۶۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! پس از من، تو ولىّ مردم هستى. هر كس از تو اطاعت كند، مرا اطاعت كرده و هر كس از تو سرپيچى كند، از من سرپيچى كرده است.
۶۵۴.مسند ابن حنبلـ به نقل از بريده ـ: پيامبر خدا دو لشكر، يكى به فرماندهى على بن ابى طالب عليه السلام و ديگرى به فرماندهى خالد بن وليد، به سوى يمن روانه كرد و فرمود : «چون به هم برخورديد، على فرمانده همه باشد و اگر جدا مانديد، هر يك از شما فرمانده لشكر خود باشد».
ما با قبيله بنى زيد، از اهالى يمن، روبه رو شديم و جنگيديم. مسلمانان بر مشركان چيره شدند. جنگجويان را كشتيم و خانواده هايشان را اسير كرديم. على عليه السلام زنى را از ميان اسيران براى خود برگزيد. خالد بن وليد، گزارش اين كار على عليه السلام را نوشت و به وسيله من براى پيامبر صلى الله عليه و آله فرستاد.
چون به نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدم، نامه را دادم . چون بر او خوانده شد، خشم را در چهره اش ديدم و گفتم : اى پيامبر خدا! من [ از اين جسارت] به تو پناه مى برم. مرا همراه كسى روانه كردى و به من فرمان دادى اطاعتش كنم. من هم پيغام او را آورده ام.
پيامبر خدا فرمود : «بر على خرده مگير، كه او از من است و من از اويم و پس از من، او ولىّ شماست. او از من است و من از اويم و پس از من، او ولىّ شماست».
