۶۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مى خواهد در مرگ و زندگى اش چون من باشد و به بوستان جاودانى بهشت ـ كه پروردگارم به دست [ قدرت] خود كِشته است ـ در آيد، بايد على بن ابى طالب را ولىّ خود گيرد و دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدارد و در برابر اوصياى پس از او تسليم باشد؛ چرا كه آنان ، عترت من و از گوشت و خون من اند و خداوند، فهم و علمم را به آنان بخشيده است.
به خدا شكايت مى برم از آن دسته از امّتم كه فضل آنان را منكرند و پيوند با آنان را ـ كه پيوند با من است ـ گسسته اند. به خدا سوگند كه پسرم را مى كشند . خداوند، شفاعت مرا شامل آنها نگرداند!

۶۸۳.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا فرمود : «هر كه خوش دارد كه در مرگ و زندگى اش چون من باشد و به بهشتى كه پروردگارم مرا وعده داده، در آيد و به شاخه درختانى كه پروردگارم به دست [ قدرت] خود كِشته است، چنگ زند، بايد على بن ابى طالب و نيز اوصياى پس از او را ولىّ خود گيرد، كه آنان، شما را به گم راهى وارد نمى كنند و از هدايت ، بيرون نمى برند. به آنان مياموزيد كه آنان از شما داناترند. من از پروردگارم خواسته ام كه ميان آنان و كتاب، جدايى ميندازد تا در [ كنار] حوض [ كوثر] بر من در آيند، اين گونه» و دو انگشتش را كنار هم گذارْد.

۶۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون روز قيامت رسد و [ پل ]صراط بر روى جهنّم نصب شود، كسى از آن نمى گذرد و آن را پشت سر نمى نهد، مگر آن كه جوازى دالّ بر ولايت على بن ابى طالب با خود داشته باشد.

۶۸۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أرادَ أن يَحيا حَياتي ، ويَموتَ ميتَتي ، ويَدخُلَ جَنَّةَ عَدنٍ الَّتي غَرَسَها اللّهُ رَبّي بِيَدِهِ ، فَليَتَوَلَّ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ ، وَليَتَوَلَّ وَلِيَّهُ ، وَليُعادِ عَدُوَّهُ ، وَليُسَلِّم لِلأَوصِياءِ مِن بَعدِهِ ؛ فَإِنَّهُم عِترَتي ؛ مِن لَحمي ودَمي ، أعطاهُمُ اللّهُ فَهمي وعِلمي ، إلَى اللّهِ أشكو أمرَ اُمَّتِي المُنكِرينَ لِفَضلِهِم ، القاطِعينَ فيهِم صِلَتي ! وَايمُ اللّهِ لَيَقتُلُنَّ ابنيّ ! !لا أنالَهُمُ اللّهُ شَفاعَتي . ^۱

۶۸۳.الإمام الباقر عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَحيا حَياتي ، ويَموتَ ميتَتي ، ويَدخُلَ الجَنَّةَ الَّتي وَعَدَنيها رَبّي ، وَيَتَمَسَّكَ بِقَضيبٍ غَرَسَهُ رَبّي بِيَدِهِ ، فَليَتَوَلَّ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ عليه السلام وأوصِياءَهُ مِن بَعدِهِ ؛ فَإِنَّهُم لا يُدخِلونَكُم في بابِ ضَلالٍ ، ولا يُخرِجونَكُم مِن بابِ هُدىً ، فَلا تُعَلِّموهُم ؛ فَإِنَّهُم أعلَمُ مِنكُم .
وإنّي سَأَلتُ رَبّي أن لا يُفَرِّقَ بَينَهُم وبَينَ الكِتابِ حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ ، هكَذا ـ وضَمَّ بَينَ إصبَعَيهِ ـ . ^۲

۶۸۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ ونُصِبَ الصِّراطُ عَلَى ظَهرانَي جَهَنَّمَ ، فَلا يَجوزُها ولا يَقطَعُها إلّا مَن كانَ مَعَهُ جَوازٌ بِوِلايَةِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ . ^۳