۷۶۴.تاريخ دمشقـ به نقل از ابو سعيد خُدْرى ـ: آيه «اى پيامبر! آنچه را از سوى پروردگارت به تو نازل شده ، برسان» ، در روز غدير خم و در شأن على بن ابى طالب عليه السلام بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد.

۷۶۵.امام حسين عليه السلام :چون پيامبر خدا از حجّة الوداع بازگشت، در سرزمينى به نام «ضوجان» ^۱ پياده شد و اين آيه نازل شد : «اى پيامبر! آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده، برسان و اگر چنين نكنى، رسالتش را نگزارده اى و خداوند، تو را از مردم حفظ مى كند» .
پس چون حفظش از [ گزند] مردم نازل شد، ندا داد : «نماز جماعتِ همگانى!». پس مردم به گرد او جمع شدند و حضرت گفت : «چه كس به شما از شما سزاوارتر است؟». همه فريادزنان گفتند : خدا و پيامبرش.
پس دست على بن ابى طالب عليه السلام را گرفت و گفت : «هركه من مولاى اويم، على مولاى اوست. خدايا! هر كس با او دوستى مى كند، دوستش بدار و هر كس با او دشمنى مى ورزد، دشمنش بدار و هر كس يارى اش مى دهد، يارى اش كن و هر كس وا مى گذاردش، واگذارش، كه او از من است و من از اويم و او براى من ، به منزله هارون است براى موسى عليه السلام ، جز آن كه پس از من پيامبرى نيست».
و آن [ ولايت]، آخرين فريضه اى بود كه خداى متعال بر امّت محمّد صلى الله عليه و آله واجب ساخت. سپس خداى متعال بر پيامبرش نازل كرد : «امروز ، دينتان را برايتان به كمال رساندم و نعمتم را بر شما كامل كردم و دين اسلام را برايتان پسنديدم» .

۷۶۴.تاريخ دمشق عن أبي سعيد الخدري :نَزَلَت هذِهِ الآيَةُ : «يَـأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ» عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَومَ غَديرِ خُمٍّ في عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ . ^۱

۷۶۵.الإمام الحسين عليه السلام :لَمَّا انصَرَفَ رسَولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مِن حِجَّةِ الوِداعِ ، نَزَلَ أرضا يُقالُ لَها : ضَوجانُ ^۲ ، فَنَزَلَت هذِهِ الآيَةُ : «يَـأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» .
فَلَمّا نَزَلَت عِصمَتُهُ مِنَ النّاسِ نادى : الصَّلاةَ جامِعَةً ، فَاجتَمَعَ النّاسُ إلَيهِ ، وقالَ عليه السلام : مَن أولى مِنكُم بِأَنفُسِكُم ؟ فَضَجّوا بِأَجمَعِهِم وقالوا : اللّهُ ورَسولُهُ . فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام وقالَ : مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ ، وعادِ مَن عاداهُ ، وَانصُر مَن نَصَرَهُ ، وَاخذُل مَن خَذَلَهُ ؛ فَإِنَّهُ مِنّي ، وأنَا مِنهُ ، وهُوَ مِنّي بِمَنزِلَةِ هارونَ مِن موسى ، إلّا أنَّهُ لا نَبِيَّ بَعدي .
وكانَت آخِرُ فَريضَةٍ فَرَضَهَا اللّهُ تَعالى عَلى اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، ثُمَّ أنزَلَ اللّهُ تَعالى عَلى نَبِيِّهِ : «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَرَضِيتُ لَكُمُ الْاءِسْلَـمَ دِينًا» . ^۳