289
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2

10 / 6 ـ 5

جرير بن عبد اللّه

۸۱۳.المعجم الكبيرـ به نقل از جرير ـ: در موسم حَجّة الوداع، با پيامبر خدا بوديم و به جايى به نام غدير خم رسيديم. [ پيامبر صلى الله عليه و آله ] نداى نماز همگانى در داد و ما (مهاجر و انصار) گرد آمديم.
پيامبر خدا در ميان ما برخاست و فرمود : «اى مردم! به چه چيز گواهى مى دهيد؟».
گفتند : گواهى مى دهيم كه خدايى جز خداى يكتا نيست.
فرمود : «سپس چه؟».
گفتند : و اين كه محمّد، بنده و فرستاده اوست.
فرمود : «چه كسى ولىّ شماست؟».
گفتند : خدا و پيامبرش مولاى مايند.
فرمود : «ولىّ شما كيست؟».
سپس با دستش بر بازوى على عليه السلام زد و او را ايستانْد ، و بازويش را كشيد و دو ساعدش را گرفت و فرمود : «هر كه خدا و پيامبرش مولاى اويند، اين، مولاى اوست. خدايا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار! خدايا! هر كس از مردم او را دوست مى دارد، دوستش باش و هركه دشمنش مى دارد، دشمنش باش! خدايا! من در زمين، پس از دو بنده صالح، جز خودت كسى را نمى يابم كه او را برجاى نهم. پس براى او حكمى نيكو بران».

10 / 6 ـ 6

حُبْشى بن جُناده

۸۱۴.تاريخ دمشقـ به نقل از حُبْشى بن جناده ـ: شنيدم پيامبر خدا روز غدير خم به على عليه السلام مى فرمايد : «هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست. خدايا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار، ياورش را يارى ده و با هميارش هميارى كن!».


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2
288

10 / 6 ـ 5

جَريرُ بنُ عَبدِ اللّهِ

۸۱۳.المعجم الكبير عن جرير :شَهِدنَا المَوسِمَ في حِجَّةٍ مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وهِيَ حِجَّةُ الوَداعِ ، فَبَلَغنا مَكانا يُقالُ لَهُ غَديرُ خُمٍّ ، فَنادى : الصَّلاةَ جامِعَةً ، فَاجتَمَعنَا ـ المُهاجِرونَ وَالأَنصارُ ـ فَقامَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وَسَطَنا فَقالَ :
أيُّهَا النّاسُ ! بِمَ تَشهَدونَ ؟ قالوا : نَشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ . قالَ : ثُمَّ مَه ؟ قالوا : وأنَّ مُحَمَّدا عَبدُهُ ورَسولُهُ . قالَ : فَمَن وَلِيُّكُم ؟ قالوا : اللّهُ ورَسولُهُ مَولانا . قالَ : مَن وَلِيُّكُم ؟ ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ عَلى عَضُدِ عَلِيٍّ عليه السلام فَأَقامَهُ ، فَنَزَعَ ۱ عَضُدَهَ فَأَخَذَ بِذِراعَيهِ ، فَقالَ : مَن يَكُنِ اللّهُ ورَسولُهُ مَولَياهُ فَإِنَّ هذا مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ وعادِ مَن عاداهُ ؛ اللّهُمَّ مَن أحَبَّهُ مِن النّاسِ فَكُن لَهُ حَبيبا ، ومَن أبغَضَهُ فَكُن لَهُ مُبغِضا ؛ اللّهُمَّ إنّي لا أجِدُ أحَدا أستَودِعُهُ فِي الأَرضِ بَعدَ العَبدَينِ الصّالِحَينِ غَيرَكَ ، فَاقضِ فيهِ بِالحُسنى . ۲

10 / 6 ـ 6

حُبشِيُّ بنُ جُنادَةَ

۸۱۴.تاريخ دمشق عن حبشي بن جنادة :سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ لِعَليٍّ يَومَ غَديرِ خُمٍّ : مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ ، وعادِ مَن عاداهُ ، وَانصُر مَن نَصَرَهُ ، وأعِن مَن أعانَهُ . ۳

1.النَّزْع : الجَذْب (النهاية : ج ۵ ص ۴۱ «نزع») .

2.المعجم الكبير: ج ۲ ص ۳۵۷ ح ۲۵۰۵ ، تاريخ دمشق: ج ۴۲ ص ۲۳۶ ح ۸۷۴۳ ، كنز العمّال: ج ۱۳ ص ۱۳۸ ح ۳۶۴۳۷ .

3.تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۲۳۰ ح ۸۷۳۰ و ۸۷۳۱ ، البداية والنهاية : ج ۵ ص ۲۱۳ عن حبش بن جنادة وليس فيهما ذيله ، المعجم الكبير : ج ۴ ص ۱۷ ح ۳۵۱۴ ؛ بحار الأنوار : ج ۳۷ ص ۲۰۱ ح ۸۵ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مسعودی، عبدالهادی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 82073
صفحه از 596
پرینت  ارسال به