۸۱۶.الخصالـ به نقل از حذيفة بن أسيد ـ: وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله از حَجّة الوداع بازگشت و ما با او بوديم ، آمد تا به جُحفه رسيد. سپس به اصحابش فرمان توقّف داد. مردم نيز پياده شدند . سپس نداى نماز در داد و با اصحابش دو ركعت نماز خواند.
سپس رو به آنان كرد و فرمود : «همانا خداى ريزبينِ آگاه به من خبر داده است كه من مى ميرم و شما نيز مى ميريد. گويا مرا فرا خوانده اند و اجابت كرده ام ، و از من، درباره آنچه برايتان آوردم و نيز آنچه از كتاب خدا و حجّتش در ميان شما برجاى نهادم، پرسيده مى شود و نيز از شما پرسيده مى شود . چه پاسخى براى پروردگارتان داريد؟».
سپس به آنان فرمود : «آيا گواهى نمى دهيد كه خدايى جز خداى يكتا نيست و من ، فرستاده خدا به سوى شمايم و بهشت و دوزخ و برانگيخته شدن پس از مرگ، حقيقت دارد؟».
گفتند : بدانها گواهى مى دهيم.
فرمود : «خدايا! بر آنچه مى گويند، گواه باش. آگاه باشيد كه من شما را بر گواهى ام بر اين كه خداوند، مولاى من است و من مولاى هر مسلمانم و من به مؤمنان، از خود آنها سزاوارترم، گواه مى گيرم! آيا براى من بدان اقرار مى كنيد و براى من بر آن گواهى مى دهيد؟».
گفتند : آرى، براى تو بدان گواهى مى دهيم.
فرمود : «آگاه باشيد! هر كه من مولاى اويم، على مولاى اوست و او ، اين است».
سپس دست على عليه السلام را گرفت و با دست خود بلند كرد، تا آن جا كه زير بغل هايشان پيدا شد و آن گاه فرمود : «خدايا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار و ياورش را يارى ده و فروگذارش را فرو گذار! بيدار باشيد كه من، پيش از شما مى روم و شما در كنار حوض [ كوثر] بر من در مى آييد؛ حوض من در فرداى قيامت ، همان حوضى است كه عرضش به اندازه [ فاصله ]بُصرا تا صَنعاست و در آن، جام هاى سيمين به عدد ستارگان آسمان است!
بيدار باشيد! من فردا از شما مى پرسم : شما با آنچه امروز خدا را درباره آن بر شما شاهد گرفتم، چه كرديد؟ (و اين، به گاه ورودتان بر من در كنار حوض [ كوثر ]است). و پس از من با ثقلين چه كرديد؟ پس دقّت كنيد كه هنگام ديدارم چه پاسخى براى رفتارتان با ثقلين،پس از من داريد؟».
گفتند : اى پيامبر خدا! اين دو ثِقْل چيستند؟
فرمود : «ثقل بزرگ تر، كتاب خداى عز و جل است كه رشته اى كشيده شده از خدا و من تا دستان شماست. يك سرش به دست خدا و سر ديگرش به دستان شماست. در آن، علم گذشته و آينده تا برپا شدن قيامت، موجود است ؛ و امّا ثقل كوچك تر، همان همراه هميشگى قرآن، على بن ابى طالب و عترتش هستند. و آن دو، هرگز از هم جدا نمى شوند، تا در كنار حوض بر من در آيند».