۸۲۸.الأمالى ، صدوقـ به نقل از ابو سعيد ـ: چون روز غدير خم شد، پيامبر خدا فرمان داد كه منادى ندا دهد : نماز، همگانى است! پس، دست على عليه السلام را گرفت و فرمود : «خدايا! هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست. خدايا! دوستدارش را دوست و دشمنش را دشمن بدار!».
پس، حسّان بن ثابت گفت : اى پيامبر خدا! درباره على عليه السلام شعرى بسرايم؟
پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود : «بسراى».
و او سرود:
روز غدير و در خم، پيامبرشان ندايشان مى دهد
و نداى پيامبر را بزرگ دار كه مى گويد:
«چه كسى مولا و ولىّ شماست؟».
بى آن كه در آن جا خصومتى نشان دهند، گفتند:
خداى تو مولاى ماست و تو ولىّ ما هستى
و امروز، هيچ نافرمانى را در ميان ما نمى يابى.
پس به او گفت : «اى على! برخيز كه من
به پيشوايى و راهنمايى تو پس از خود، رضايت دادم».
۸۲۹.تذكرة الخواصّ :شاعران ، درباره روز غدير خم ، فراوان سرودند و حسّان بن ثابت ، سرود:
روز غدير و در خُم، پيامبرشان ندايشان مى دهد .
پس به نداى رسول ، گوش فرا ده.
پرسيد : «چه كسى مولا و ولىّ شماست؟».
بى آن كه در آن جا خصومتى نشان دهند، گفتند:
خداى تو مولاى ماست و تو ولىّ ما هستى
و ما در امر ولايت ، نافرمانى نمى كنيم.
پس به او فرمود : «اى على! برخيز كه من
به پيشوايى و راهنمايى تو پس از خود، رضايت دادم» .
«هر كه من مولاى اويم، اين، ولىّ اوست.
پس، ياوران راستين و دوستدار او باشيد».
آن جا بود كه دعا كرد : «خدايا! دوستدارش را دوست بدار
و با هر كه با على را دشمن مى دارد، دشمن باش!».
روايت مى شود كه چون پيامبر صلى الله عليه و آله ، اين اشعار را از او شنيد، فرمود : «اى حسّان! تو پيوسته مورد تأييد روح القدس هستى، تا آن گاه كه ما را يارى دهى يا با زبانت از ما دفاع كنى».
