319
دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2

۸۳۵.المناقب ، ابن شهر آشوب :ابو عبيد، ثعلبى، نقّاش، سفيان بن عيينه، رازى، قزوينى، نيشابورى، طبرسى و طوسى در تفسيرهاى خود آورده اند : چون پيامبر خدا در غدير خم آنچه بايد برساند، رساند . [و پيام خدا را ابلاغ كرد] و اين، در شهرها انتشار يافت، حارث بن نعمان فهرى ۱ آمد و گفت : اى محمّد! از سوى خدا به ما فرمان دادى كه بر يكتايى خداوند و پيامبرى محمّد گواهى دهيم و نيز به نماز و روزه و حج و زكات ، كه ما از تو پذيرفتيم. سپس به اين راضى نشدى، تا آن كه بازوى پسر عمويت را [ گرفتى و ]بالا بردى و او را بر ما برترى دادى و گفتى : «هر كه من مولاى اويم، پس على مولاى اوست». اين، چيزى از سوى توست، يا از جانب خدا؟
پيامبر خدا گفت : «سوگند به خدايى كه جز او خدايى نيست، اين از سوى خداست».
حارث بازگشت و در حال رفتن به سوى شترش، مى گفت : خدايا! اگر آنچه محمّد مى گويد، حقيقت دارد، بارانى از سنگ بر ما ببار، يا عذابى دردناك بر ما فرود آر!
هنوز به شترش نرسيده بود كه خداوند، سنگى بر او فرو انداخت كه بر سرش خورد و از زيرش خارج شد و او را كشت و خداوند متعال نازل كرد : «خواهنده اى تقاضاى عذابى كرد...» و در شرح الاخبار آمده است كه نازل كرد : «پس آيا به سوى عذاب ما شتاب مى ورزند؟!» .

1.در نقل ابو عبيد، «جابر بن نضر بن حارث بن كلده عيدرى» است.


دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2
318

۸۳۵.المناقب لابن شهر آشوب :أبو عُبَيدٍ ، وَالثَّعلَبِيُّ ، وَالنَقّاشُ ، وسُفيانُ بنُ عُيَينَةَ، وَالرّازِيُّ، وَالقَزوينِيُّ، والنَّيسابورِيُّ، وَالطَّبرِسِيُّ، وَالطّوسِيُّ، في تَفاسيرِهِم: أنَّهُ لَمّا بَلَّغَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِغَديرِ خُمٍّ ما بَلَّغَ وشاعَ ذلِكَ فِي البِلادِ ؛ أتَى الحارِثُ بنُ النُّعمانِ الفِهرِيُّ ـ وفي رِوايَةِ أبي عُبَيدٍ : جابِرُ بنُ النَّضرِ بنِ الحارِثِ بنِ كَلدَةَ العَبدَرِيُّ ـ فَقالَ : يا مُحَمَّدُ ! أمَرتَنا عَنِ اللّهِ بِشَهادَةِ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ وأنَّ مُحَمَّدا رَسولُ اللّهِ ، وبِالصَّلاةِ وَالصَّومِ وَالحَجِّ وَالزَّكاةِ ، فَقَبِلنا مِنكَ ، ثُمَّ لَم تَرضَ بِذلِكَ حَتّى رَفَعتَ بِضَبعِ ابنِ عَمِّكَ فَفَضَّلتَهُ عَلَينا وقُلتَ : مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ ! فَهذا شَيءٌ مِنكَ أم مِنَ اللّهِ ؟ !
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : وَالَّذي لا إلهَ إلّا هُوَ إنَّ هذا مِنَ اللّهِ .
فَوَلَّى الحارِثُ يُريدُ راحِلَتَهُ وهُوَ يَقولُ : اللّهُمَّ إن كانَ ما يَقولُ مُحَمَّدٌ حَقّا فَأَمطِر عَلَينا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أوِ ائتِنا بِعَذابٍ أليمٍ !
فَما وَصَلَ إلَيها حَتّى رَماهُ اللّهُ بِحَجَرٍ فَسَقَطَ عَلى هامَتِهِ ، وخَرَجَ مِن دُبُرِهِ وقَتَلَهُ !
وأنـزَلَ اللّهُ تَـعالى: «سَأَلَ سَآئِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ» الآيَةَ . وفـي شَرحِ الأَخبارِ أنَّهُ نَزَلَ : «أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ»۱ . ۲

راجع : الغدير : ج 1 ص 239 ـ 266 .

1.الشعراء : ۲۰۴ ، الصافّات : ۱۷۶ .

2.المناقب لابن شهر آشوب : ج ۳ ص ۴۰ وراجع تفسير فرات : ص ۵۰۳ ح ۶۶۱ و ۶۶۲ وشرح الأخبار : ج ۱ ص ۲۲۹ ح ۲۱۹ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    همکار: طباطبايي، محمدكاظم؛ طباطبايي نژاد، محمود؛ مترجم: مسعودی، عبدالهادی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 93564
صفحه از 596
پرینت  ارسال به