۹۱۱.أنساب الأشراف :در سپاه اسامه، ابو بكر و عمر و سرشناسانى از مهاجر و انصار، حضور داشتند.

۹۱۲.المغازىـ در يادكردِ سپاه اسامه ـ: و هيچ يك از مهاجران نخستين نمانْد، جز آن كه براى آن نبرد، حاضر شد، همچون : عمر بن خطّاب، ابو عبيدة بن جرّاح و سعد بن ابى وقّاص.

۹۱۳.دلائل النبوّة ، بيهقى :اسامة بن زيد، براى نبرد آماده شد و در جُرف، اردو زد و به دليل بيمارى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، چند روز در آن جا ماند و پيامبر صلى الله عليه و آله او را به فرماندهى سپاهى گمارده بود كه همه از مهاجران بودند و عمر بن خطّاب هم در ميان آنان بود.

۹۱۴.الطبقات الكبرىـ به نقل از عروه ـ: در ميان سپاهى كه پيامبر صلى الله عليه و آله او (اسامه) را فرمانده آن كرده بود، ابو بكر و عمر و ابو عبيده جرّاح هم بودند.

۹۱۵.شرح نهج البلاغة :اسامه، روز دوشنبه، دوازدهم ربيع اوّل [ سال يازدهم هجرى] از اردوگاهش به مدينه آمد و حال پيامبر صلى الله عليه و آله را بهتر يافت. پيامبر صلى الله عليه و آله به خروج و شتاب در روانه شدن، فرمانش داد و گفت : «به بركت خدا، صبح، حركت كن» و هماره مى گفت : «سپاه اسامه را روانه كنيد».
پس با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وداع كرد و ابو بكر و عمر هم با او خارج شدند. چون سوار شد، پيك اُمّ ايمن، نزد او آمد و گفت : پيامبر خدا در حال موت است. پس، او بازگشت و ابو بكر و عمر و ابو عبيده هم همراهش آمدند.

۹۱۶.الطبقات الكبرىـ به نقل از هشام بن عروه ـ: پيامبر خدا بيمار شد و در همان بيمارى پيوسته مى گفت : «سپاه اسامه را روانه كنيد. سپاه اسامه را روانه كنيد» ^۱ .

۹۱۱.أنساب الأشراف :كانَ في جَيشِ اُسامَةَ : أبو بَكرٍ ، وعُمَرُ ، ووُجوهٌ مِنَ المُهاجِرينَ وَالأَنصارِ . ^۱

۹۱۲.المغازيـ في ذِكرِ جَيشِ اُسامَةَ ـ: ولَم يَبقَ أحَدٌ مِنَ المُهاجِرينَ الأَوَّلينَ إلَا انتُدِبَ في تِلكَ الغَزوَةِ ؛ عُمَرُ بنُ الخَطّابِ ، وأبو عُبَيدَةَ بنُ الجَرّاحِ ، وسَعدُ بنُ أبي وَقّاصٍ . ^۲

۹۱۳.دلائل النبوّة للبيهقي :كانَ اُسامَةُ بنُ زَيدٍ قَد تَجَهَّزَ لِلغَزوِ ، وخَرَجَ في نَقلِهِ إلَى الجُرفِ ، فَأَقامَ تِلكَ الأَيّامَ بِشَكوى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وكانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قَد أمَّرَهُ عَلى جَيشٍ عامَّتُهُمُ المُهاجِرونَ ، فيهِم عُمَرُ بنُ الخَطّابِ . ^۳

۹۱۴.الطبقات الكبرى عن عروة:فِي الجَيشِ الَّذِي استَعمَلَهُ [النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله ] عَلَيهِم : أبو بَكرٍ ، وعُمَرُ ، وأبو عُبَيدَةَ بنُ الجَرّاحِ . ^۴

۹۱۵.شرح نهج البلاغة :دَخَلَ اُسامَةُ مِن مُعَسكَرِهِ يَومَ الإِثنَينِ ؛ الثّاني عَشَرَ مِن شَهرِ رَبيعِ الأَوَّلِ ، فَوَجَدَ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله مُفيقا ، فَأَمَرَهُ بِالخُروجِ وتَعجيلِ النُّفوذِ ، وقالَ : اُغدُ عَلى بَرَكَةِ اللّهِ ، وجَعَلَ يَقولُ : «أنفِذوا بَعثَ اُسامَةَ» ويُكَرِّرُ ذلِكَ ، فَوَدَّعَ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وخَرَجَ ومَعَهُ أبو بَكرٍ وعُمَرُ ، فَلَمّا رَكِبَ جاءَهُ رَسولُ اُمِّ أيمَنَ فَقالَ : إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَموتُ ، فَأَقبَلَ ومَعَهُ أبو بَكرٍ وعُمَرُ وأبو عُبَيدَةَ . ^۵

۹۱۶.الطبقات الكبرى عن هشام بن عروة :مَرِضَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَجَعَلَ يَقولُ في مَرَضِهِ : أنفِذوا جَيشَ اُسامَةَ ، أنفِذوا جَيشَ اُسامَةَ . ^۶