بخش دوم : امام على با پيامبر

پيامبر خدا ، در روزگارى فرمان رسالت يافت و بعثت شگفت و تاريخ سازش را اعلام كرد كه جزيرة العرب ، در تاريكى و سياهى و جهل مى سوخت . بعثت آن پيامبر آزادى و كرامت ، با ناباورى مردمان و نيز با توطئه جبّاران روبه رو شد . از آغازين روزهاىِ اين قيام الهى ، امير مؤمنان ، همراه جدايى ناپذير و مدافع خستگى ناپذير او بود. در اين بخش ، جايگاه والاىِ امام عليه السلام در تحقّق نهضت اسلام و نقش دوران ساز آن بزرگوار در تداوم آن قيام الهى در عصر پيامبر خدا ، باز گفته شده است .
اين بخش نشان مى دهد كه مولا ، دوش به دوش پيامبر خدا ، از آغازين روزهاى بعثت تا هنگام رحلت ، براى حاكميت اسلام در جامعه با تمام توان كوشيد و در تمام صحنه ها و گردونه ها با پيامبر خدا همبَر شد و در تمام دشوارى ها براى رفع بن بست از پيش روى حركت اسلام ، پيشتاز بود . اين بخش نشان مى دهد كه على عليه السلام ، در دفاع از دين ، گسترش اسلام ، حراست از پيامبر خدا و نگهبانى از آيين نوپاى الهى ، استوارْگامى نستوه بود كه از هيچ كوششى در رساندن اين آيين الهى به مقصد و مقصود ، دريغ نورزيد .

بخش سوم : كوشش هاى پيامبر براى رهبرى على پس از ايشان

اسلام ، خاتم اديان و پيامبر ما ، خاتم پيامبران و قرآن ، فرجام بخش كتاب هاى آسمانى است .
پيامبر صلى الله عليه و آله ، ابلاغ كننده دينى است كه رنگ ابديت دارد و زمان ، طومار حيات آن را در هم نمى پيچد . پيامبر خدا براى تضمين آينده آيين و امّتش چه كرده است؟ تدبير الهى در اين زمينه چيست؟ در اين بخش ، آينده نگرى آيين الهى و جايگاه مولا

«دانش نامه امير المؤمنين» در يك نگاه

بخش يكم : تبار امام على

در بخش اوّل ، از نياكان امير مؤمنان و محيط رشد و زندگانى وى ، پدر و مادر ، نام ها ، كنيه ها ، لقب ها ، سيرت و صورت ايشان بحث به ميان آمده و از ازدواج هاى امام عليه السلام ، زنان و فرزندان او سخن رفته است .
در اين بخش ، روشن شده است كه مولا در خانواده اى بزرگ و محيطى پاك ، باليده است . نياكان آن بزرگوار ، يك سر ، موحّدانِ پاك انديش و استوارْگام در راه خدا بودند و در تبار آن موحّد بى بديل تاريخ اسلام ، هرگز شائبه شرك و آلودگى فكرى و اعتقادى نبوده است . او در دامن پدرى مؤمن ، نستوه ، حق مدار ، و مادرى نيكْ نهاد و معادْباور باليده است . زندگى را با همسرى كه پاك ترينِ روزگار و سرآمد زنان جهان بوده ، در هاله اى از قداست و با امر الهى آغاز كرده است و فرزندانى بزرگ و تاريخ آفرين ، كه مصداق والاىِ «كوثر» بوده اند ، به يادگار نهاده است .
كنيه ها و القاب او ـ كه بيشتر آنها را رسول الهى رقم زده است ـ ، همه و همه ، نشان دهنده شخصيت والا و جايگاه بى بديل او در اسلام و تاريخ است .