۱۵۰.المناقب ، ابن شهر آشوبـ درباره على عليه السلام ـ: كافران ، على عليه السلام را «مرگ سرخ» مى ناميدند . اين نام را در جنگ بدر به او دادند ، به دليل بزرگى ضربه ها و جراحاتى كه بر آنان وارد ساخت .
۱۵۱.تفسير القمّى :كشتگان بدر ، هفتاد نفر بودند و اسيران نيز هفتاد نفر . از كشتگان ، 27 نفر را اميرمؤمنان كشت و كسى را به اسارت نگرفت .
۱۵۲.الإرشاد:راويان شيعه و سنّى ، هر دو ، نام هاى مشركانى را كه امير مؤمنان در بدر كُشت ، ثبت كرده اند و نقل هر دو گروه با هم موافق و همخوان است و از جمله آنها كه نام برده اند ، اينان اند :
وليد بن عتبه ـ چنان كه پيش تر گفتيم ـ ، شجاع و پُردل و گستاخ و بى شرم بود و مردان از او مى ترسيدند ؛
و عاص بن سعيد كه وحشتناك و بزرگ بود و قهرمانان از او وحشت داشتند و او همان كسى است كه عمر از مقابلش گريخت . . . ؛
و طُعيمة بن عَدى ، پسر نوفل كه از سرانِ گمراهان بود ؛
و نَوفل بن خُوَيلد كه در ميان مشركان ، از سخت ترين دشمنان پيامبر خدا بود و قريش ، او را پيش مى انداخت و بزرگش مى داشت و اطاعتش مى كرد ، و او كسى است كه ابو بكر و طلحه را پيش از هجرت ، در مكّه با طنابى بست و يك روز تا شب ، شكنجه شان كرد تا آن كه آزادى آن دو از وى خواسته شد ؛ و [ هموست كه ] پيامبر خدا ، چون حضور او را در بدر دانست ، از خداى عز و جل خواست كه ايشان را از شرّ او باز دارد و چنين گفت: «خدايا ، مرا از نوفل بن خويلد ، كفايت كن!» . و امير مؤمنان ، او را كُشت ؛
و زمعة بن اسود و حارث بن زمعه و نضر بن حارث بن عبد الدار و عمير بن عثمان بن كعب بن تيم ، عموى طلحة بن عبيد اللّه ، و عثمان و مالك ، پسران عبيد اللّه و برادران طلحة بن عبيد اللّه ، و مسعود بن ابى اميّة بن مغيره و قيس بن فاكه بن مغيره و حذيفة بن ابى حذيفة بن مغيره و ابو قيس بن وليد بن مغيره و حنظلة بن ابى سفيان و عمرو بن مخزوم و ابو منذر بن ابى رفاعه و منبّه بن حَجّاج سهمى و عاص بن منبّه و علقمة بن كلده و ابو العاص بن قيس بن عدى و معاوية بن مغيرة بن ابى العاص و لوذان بن ربيعه و عبد اللّه بن منذر بن ابى رفاعه و مسعود بن امية بن مغيره و حاجب بن سائب بن عُوَيمِر و اوس بن مغيرة بن لوذان و زيد بن مليص و عاصم بن ابى عوف و سعيد بن وهب ، هم پيمان بنى عامر ، و معاوية بن عامر بن عبد القيس و عبد اللّه بن جميل بن زُهَير بن حارث بن اسد و سائب بن مالك و ابو الحكم بن اخنس و هشام بن ابى امية بن مغيره .
پس اينها 35 مردى هستند كه اميرمؤمنان عليه السلام به تنهايى آنها را هلاك كرده است ، بجز كسانى كه در مورد كشته شدنشان به دست على عليه السلام اختلاف است و يا على عليه السلام در كشتن آنها با افراد ديگرى شركت داشته است كه بنا به آنچه پيش تر آورديم ، بيشتر از نصف كشتگان بدرند .