۱۶۲.امام صادق عليه السلامـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ: پرچمداران در جنگ اُحد ، نُه نفر بودند و على عليه السلام تا آخرين نفرشان را كشت ، و مشركان در هم شكستند و مخزوم (قبيله پرچمداران) ، از آن روز كه على بن ابى طالب عليه السلام رسوايشان كرد ، از چشم ها افتادند . على عليه السلام با حَكَم بن اَخنس مبارزه كرد و با ضربه اى پايش را از ميانه ران ، قطع كرد كه در نتيجه آن ، كشته شد .

۱۶۳.المغازى :پيامبرخدا در جنگ اُحد پرسيد: «چه كسى از ذكوان بن عبد قيس خبر دارد؟» .
على عليه السلام گفت : اى پيامبر خدا ! من سوارى را ديدم كه به دنبال او تاخت تا به وى رسيد و گفت : نجات نيابم ، اگر نجات يابى!
پس آن سوار به ذكوان كه پياده بود ، يورش برد و بر او ضربه اى وارد كرد و مى گفت : بگير كه من ابن علاج هستم!
من به سوى او رفتم و چون سواره بود ، با شمشير به پايش نواختم و آن را از ميانه رانش قطع كردم . سپس از اسب به زيرش افكندم و كارش را تمام كردم ومتوجّه شدم كه او ابو الحكم ، پسر اخنس بن شريق بن علاج بن عمرو بن وهب ثقفى است .

۱۶۲.الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام: كانَ أصحابُ اللِّواءِ يَومَ اُحُدٍ تِسعَةً ، قَتَلَهُم عَلِيٌّ عَن آخِرِهِم ، وَانهَزَمَ القَومُ ، وطارَت مَخزومٌ مُنذُ فَضَحَها عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ يَومَئِذٍ .
قالَ : وبارَزَ عَلِيٌّ الحَكَمَ بنَ الأَخنَسِ فَضَرَبَهُ فَقَطَعَ رِجلَهُ مِن نِصفِ الفَخِذِ فَهَلَكَ مِنها . ^۱

۱۶۳.المغازي :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قالَ يَومَ اُحُدٍ : مَن لَهُ عِلمٌ بِذَكوانَ بنِ عَبدِ قَيسٍ ؟ قالَ عَلِيٌّ عليه السلام : أنَا رَأَيتُ ـ يا رَسولَ اللّهِ ـ فارِسا يَركُضُ في أثَرِهِ حَتّى لَحِقَهُ وهُوَ يَقولُ : لا نَجَوتُ إن نَجَوتَ ! فَحَمَلَ عَلَيهِ بِفَرَسِهِ وذَكوانُ راجِلٌ ، فَضَرَبَهُ وهُوَ يَقولُ : خُذها وأنَا ابنُ عِلاجٍ ! فَأَهوَيتُ إلَيهِ وهُوَ فارِسٌ ، فَضَرَبتُ رِجلَهُ بِالسَّيفِ حَتّى قَطَعتُها عَن نِصفِ الفَخِذِ ، ثُمَّ طَرَحتُهُ مِن فَرَسِهِ ، فَذَفَفتُ عَلَيهِ وإذا هُوَ أبُو الحَكَمِ بنُ الأَخنَسِ بنِ شَريقِ ابنِ عِلاجِ بنِ عَمرِو بنِ وَهبٍ الثَّقَفِيُّ . ^۲