اين فصول ، گزارش نمونه هايى است از قدرت معنوى ، ولايت تكوينى ، جلوه هاى خليفة اللهى آن امامِ انسان ها و جلوه والاى قدرت و عظمت الهى ؛ نمونه هايى مانند: اجابت دعوات ، سخن گفتن از ناپيداها و ناديده ها (اخبار مَغيبات) ، كرامت ها (همچون «ردّ الشمس» كه منقبتى است منحصر به فرد و فضيلتى تحيّر آفرين و شگفتى آور) و . . . .
اين بخش ، ابعاد معنوى امام عليه السلام را در تعامل با گستره هستى ، و جايگاه والاى او را در اوج عروج ، و مكانت عظيم اين بنده خداگونه را بر گستره زمين و در نقش خليفة اللهى نشان مى دهد .
بخش چهاردهم : مهرورزى به امام على
زيبايى ، محبوب انسان است و انسان ، دوستدار زيبايى . هيچ انسانى از زيبايى ها ، والايى ها و گران قدرى ها روى بر نمى گردانَد و از عشق ورزى به ارجمندى ها و دلربايى ها تن نمى زند . على عليه السلام ، سرچشمه همه زيبايى ها ، كمال ها ، ارزش ها ، والايى ها وارجمندى هاست . مگر مى شود كسى اين همه را بفهمد و بدو عشق نورزد؟ مگر مى شود ديده اى گشوده داشت و آفتاب را نديد؟ بگذريم از معدود كسانى كه تيره جانى و سيه دلى ، چشمانشان را از ديدن زيبايى ها و جلوه هاى زيبايى باز داشته است . انسان اگر انسان بماند ، زيباجوى است و زيبا خواه .
على عليه السلام ، محبوب ترين آفريده است نزد خداوندِ زيبايى آفرين و عظمت بخش ، و نيز در نزد فرشتگان و پيامبر خدا ، و اين همه ، مگر جز به لحاظ جوهره ذات و مكانت عظيم آن انسان ملكوتى است ، كه فرشتگان نيز با مهر ورزيدن به او ، در بارگاه خداوند ، تقرّب مى جويند؟ «محبّت على» ، در فرهنگ دينى ما ، موضوعى عظيم و تأمّل برانگيز است . اين بخش ، متون مربوط به اين حقيقت را گزارش كرده است . متون گزارش شده در اين بخش ، نشان مى دهد كه دوست داشتن على عليه السلام ،
