۲۷۲.تاريخ دمشقـ به نقل از عمرو ذو مرّ و سعيد بن وهب و زيد بن يثيع ـ:شنيديم كه على عليه السلام در رُحْبه ^۱ مى گويد : «شما را به خدا سوگند مى دهم ، هر كس كه شنيده پيامبر صلى الله عليه و آله در روز غدير خم چه گفته است ، برخيزد» .
سيزده نفر برخاستند و گواهى دادند كه پيامبر خدا فرمود : «آيا من به مؤمنان از خود آنها سزاوارتر نيستم؟» .
گفتند : چرا ، اى پيامبر خدا !
پس دست على عليه السلام را گرفت و فرمود : «هر كس من مولاى اويم ، اين ، مولاى اوست . خدايا ! هر كس او را دوست مى دارد ، دوستش بدار و هر كس با وى دشمنى مى كند ، با او دشمنى كن ، و هر كس كه او را دوست مى دارد ، دوستش بدار و نسبت به هر كس كه از او نفرت دارد ، نفرت داشته باش . و هر كس او را يارى مى كند ، يارى اش كن ، و هر كس او را وا مى گذارد ، وا بگذارش» .

۲۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، دشمن كسى است كه با على دشمنى ورزد .

۲۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس من مولاى او هستم ، على مولاى اوست . خدايا! هر كس او را دوست مى دارد ، دوستش بدار ، و هر كس دشمنش مى دارد ، او را دشمن بدار ، و به هر كسْ او را كمك مى كند ، كمك كن ، و هر كس را كه يارى اش مى كند ، يارى ده و هر كس را كه او را وا مى نهد ، وا بنه ، و دشمنش را وا گذار .
[ خدايا!] تو خود براى او و فرزندانش باش ، و به نيكى جانشين او در ميانشان شو ، و در آنچه به آنان مى دهى بركت قرار ده ، و آنان را با روح القدس تأييد (تقويت) فرما ، و در زمين به هر سو رو كردند ، حفظشان كن ، و امامت را در ميان آنان قرار ده ، و از هر كه اطاعتشان كرد ، سپاس گزارى كن ، و هر كس را كه نافرمانى شان كرد ، هلاك گردان كه تو نزديك و اجابت كننده اى .

ر . ك : ج 2 ، ص 217 (واقعه غدير) .

۲۷۲.تاريخ دمشق عن عمرو ذو مرّ وسعيد بن وهب وعن زيد بن يثيع :سَمِعنا عَلِيّا يَقولُ فِي الرَّحبَةِ ^۱ : أنشُدُ اللّهَ مَن سَمِعَ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله يَقولُ يَومَ غَديرِ خُمٍّ ما قالَ إلّا قامَ ، فَقامَ ثَلاثَةَ عَشَرَ ، فَشَهِدوا أنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله قالَ : أ لَستُ أولى بِالمُؤمِنينَ مِن أنفُسِهِم ؟ قالوا : بَلى يارَسولَ اللّهِ ، فَأَخَذَ بِيَدِ عَلِيٍّ فَقالَ : مَن كُنتُ مَولاهُ فَهذا مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ ، وعادِ مَن عاداهُ ، وأحِبَّ مَن أحَبَّهُ، وأبغِض مَن أبغضَهُ ، وَانصُر مَن نَصَرَهُ ، وَاخذُل مَن خَذَلَهُ . ^۲

۲۷۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :عادَى اللّهُ مَن عادى عَلِيّا . ^۳

۲۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ ، وعادِ مَن عاداهُ ، وأعِن مَن أعانَهُ ، وَانصُر مَن نَصَرَهُ ، وَاخذُل مَن خَذَلَهُ ، وَاخذُل عَدُوَّهُ وكُن لَهُ ولِوُلدِهِ ، وَاخلُفهُ فيهِم بِخَيرٍ ، وبارِك لَهُم فيما تُعطيهِم ، وأيِّدهُم بِروحِ القُدُسِ ، وَاحفَظهُم حَيثُ تَوَجَّهوا مِنَ الأَرضِ ، وَاجعَلِ الإِمامَةَ فيهِم ، وَاشكُر مَن أطاعَهُم ، وأهلِك مَن عَصاهُم ، إنَّكَ قَريبٌ مُجيبٌ . ^۴

راجع : ج 2 ص 216 (واقعة الغدير) .