مهم ترين تلاش هاى پيامبر

(1)

حديث روز هشدار

پيامبر خدا بر اساس آيه : «وَ أَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ ؛^۱وخويشان نزديكت را هشدار بده» مأمور مى شود خويشان خود را به اسلام دعوت كند. ^۲ چون آنان با دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله گرد مى آيند، او مى كوشد با فراهم آوردن مقدّمات، زمينه را براى رساندن و فهماندن پيام اصلى به جمع حاضر، آماده گرداند. پس مى فرمايد:
«فَأَيُّكُم يُوازِرُني عَلى هذَا الأَمرِ عَلى أن يَكونَ أخي ووَصِيّي وخَليفَتي فيكُم» .كدامتان مرا بر اين كار، يارى مى دهد تا برادر و وصى و جانشين من در ميان شما^۳باشد؟
در آن جمع، تنها كسى كه به اين فراخوان ، پاسخ مثبت مى دهد، على عليه السلام است . پيامبر خدا پس از آن پاسخ مثبت ، مى فرمايد:
«إنَّ هذا أخي ووَصِيّي وخَليفَتي فيكُم ؛ فَاسمَعوا لَهُ وأطيعوا» .

تصريح پيامبر خدا بر امامت و ولايت على عليه السلام بدان گونه گسترده و روشن است كه هيچ ترديدى را بر نمى تابد. آن بزرگوار، نه يك بار و نه دو بار، بلكه ده ها بار به اشارت و صراحت، «حقّ خلافت» و «خلافت حق» را فرياد كرد و طرحى روشن و مشخّص براى آينده امّت در انداخت و اين همه ، در برابر چشم مردم صورت پذيرفت. اين حق نمايى و حق گسترى، تمام دوران رسالت آن بزرگوار را فرا گرفت و در واقعه «غدير» به اوج خود رسيد و حق بر ستيغ قرار گرفت.
در نگريستن به همه اين موارد ـ كه در اين فصل، به تفصيل، گزارش خواهند شد ـ ترديدى باقى نمى گذارد كه بزرگ ترين دل مشغولى پيامبر خدا، مسئله «امامت و رهبرى آينده» بوده است. از اين روى، پيامبر صلى الله عليه و آله براى روشن كردن اين حقيقت و ابلاغ اين مأموريت الهى ، هيچ مناسبت و موقعيّت شايسته اى را از دست ، نهشته است.
در اين فصل، بر پايه اسناد و مدارك بسيار و با استناد به متون حديثى، تاريخى و تفسيرى فريقين، گزارشى ارائه كرده، تحليل بحث را از نخستين روزهاى رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله آغاز مى كنيم و اوج آن را در غدير، نشان خواهيم داد. سپس واقعه غدير را با شرح بيشتر باز مى گوييم و چگونگى آن را در پرتو روايت و درايت، بررسى خواهيم نمود.