۳۶۴.المناقب ، ابن مغازلىـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ: پيامبر خدا فرمود : «من [ ثمره ]دعاى پدرم ابراهيم هستم».
گفتيم : اى پيامبر خدا! چگونه [ ثمره] دعاى پدرت ابراهيم شدى؟
فرمود : «خداوند عز و جل به ابراهيم وحى كرد : «من تو را پيشواى مردم قرار مى دهم» . كه ابراهيم به وجد آمد و گفت : پروردگارا! و از دودمانم [ نيز ]پيشوايانى مانند من قرار مى دهى؟
خداوند به او وحى كرد : اى ابراهيم! من پيمانى را كه به آن وفا نكنم، با تو نمى بندم .
گفت : پروردگارا! آن پيمانى كه با من نمى بندى، چيست؟
[ پروردگار ، پاسخ] گفت : عهد (امامت) را به ستمگران از دودمانت نمى دهم.
ابراهيم عليه السلام در اين هنگام گفت : «مرا و فرزندانم را از پرستش بت ها دور دار. پروردگارا! آنها بسيارى از مردم را گم راه كرده اند» .
پيامبر صلى الله عليه و آله [ در ادامه] فرمود : «پس دعا[ ى پدرم ابراهيم]، به من و على منتهى شد. هيچ يك از ما هرگز براى بتى سجده نكرد. پس خداوند، مرا به پيامبرى گرفت و على را به وصايت» ^۱ .

۳۶۴.المناقب لابن المغازلي عن عبد اللّه بن مسعود :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أنَا دَعوَةُ أبي إبراهيم .
قُلنا: يا رَسولَ اللّهِ، وكَيفَ صِرتَ دَعوَةَ أبيكَ إبراهيمَ؟
قالَ : أوحَى اللّهُ عزَّوجَلَّ إلى إبراهيمَ : «إِنِّى جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا»^۱ فَاستَخَفَّ إبراهيمَ الفَرَحُ قالَ : يا رَبِّ ، ومِن ذُرِّيَّتي أئِمَّةٌ مِثلي ؟ فَأَوحَى اللّهُ إلَيهِ أن يا إبراهيمُ ؛ إنّي لا اُعطيكَ عَهدا لا أفي لَكَ بِهِ .
قالَ : يا رَبِّ ، مَا العَهدُ الَّذي لا تَفي لي بِهِ ؟
قال : لا اُعطيكَ لِظالِمٍ مِن ذُرِّيَّتِكَ .
قالَ إبراهيمُ عِندَها : «وَ اجْنُبْنِى وَ بَنِىَّ أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ * رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ» . ^۲
قالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : فَانتَهَتِ الدَّعوَةُ إلَيَّ وإلى عِلِيٍّ ، لَم يَسجُد ^۳ أحَدٌ مِنّا لِصَنَمٍ قَطُّ ، فَاتَّخَذَنِي اللّهُ نَبِيّا ، وَاتَّخَذَ عَلِيّا وَصِيّا . ^۴