۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هنگامى كه قيامت مى شود ، على بن ابى طالب عليه السلام را با هفت نام ، ندا مى دهند: اى صدّيق! اى دال (راهنما)! اى عابد! اى هادى! اى مهدى! اى فتى (جوان مرد)! اى على! تو و پيروانت بى محاسبه وارد بهشت شويد .

۳۱.شرح نهج البلاغة:نخستين نامى كه مادرش [ فاطمه بنت اسد] او را بدان ناميد ، «حَيدَرَة» بود كه با نام پدر وى ، اسد بن هاشم ، مناسبت داشت (حيدره و اسد ، هر دو به معناى شيرند) . پس پدرش [ ابوطالب ]آن را تغيير داد و وى را على ناميد .
و گفته شده كه حيدره ، نامى بود كه قريش ، او را بدان خواندند .
و گفته نخست ، صحيح است و گزارش نبرد او با مَرحَب بر آن دلالت دارد ، در آن جا كه مرحب رجز خواند و گفت:
مرا مادرم نام «مَرحَب» نهاد .
و على عليه السلام پاسخ داد:
مرا «حَيدَره» مادرم نام داد . ^۱

۳۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ ، يُنادونَ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ بِسَبعَةِ أسماءَ : يا صِدّيقُ ، يا دالُّ ، يا عابِدُ ، يا هادي ، يا مَهدِيُّ ، يا فتى ، يا عَلِيُّ ؛ اُدخُل أنتَ وشيعَتُكَ الجَنَّةَ بِغَيرِ حِسابٍ . ^۱

۳۱.شرح نهج البلاغة :كانَ اسمُهُ الأَوَّلُ الَّذي سَمَّتهُ بِهِ اُمُّهُ : حَيدَرَةَ ، بِاسمِ أبيها أسَدِ بنِ هاشِمٍ ـ وَالحَيدَرَةُ : الأَسَدُ ـ فَغَيَّرَ أبوهُ اسمَهُ ، وسَمّاهُ عَلِيّا .
وقيلَ : إنَّ حَيدَرَةً اسمٌ كانَت قُرَيشٌ تُسَمّيهِ بِهِ .
وَالقَولُ الأَوَّلُ أصَحُّ ؛ يَدُلَّ عَلَيهِ خَبَرُهُ يَومَ بَرَزَ إلَيهِ مَرحَبٌ ، وَارتَجَزَ عَلَيهِ فَقالَ :
أنَا الَّذي سَمَّتني اُمّي مَرحَبا
فَأَجابَهُ عليه السلام رَجَزا :
أنا الَّذي سَمَّتني اُمّي حَيدَرَةَ ^۲