ب . فاسقان

۲۷۱.امام على عليه السلام :برادرى با بدكاران، از بزرگ ترين حماقت هاست. ^۱

۲۷۲.امام على عليه السلام :از مصاحبت با فاسقان ، بدكاران و آنان كه آشكارا مرتكب معصيت مى شوند ، بپرهيز . ^۲

ج . دروغگويان

۲۷۳.امام على عليه السلام :از مصاحبت با دروغگو بپرهيز . اگر هم بدان ناگزير شدى ، او را تصديق مكن و به او مگو كه تكذيبش مى كنى كه در اين صورت ، از دوستى تو دست مى كشد ؛ امّا از طبيعتش دست نمى كشد . ^۳

د . حسودان

۲۷۴.امام على عليه السلام :حسود ، دوستى اش را در گفتارش آشكار مى كند و دشمنى خود را در كردارش نهان مى سازد . پس نامِ دوست را دارد و صفت دشمن را . ^۴

ه . طمعكاران

۲۷۵.امام على عليه السلام :هر دوستى اى كه طمعْ پديدش آرد ، نوميدى از ميانش مى بَرَد . ^۵

سلطانى برود و به مقدارى كه سلطان ، دستش را در كيسه اش كند و [از آن ]به او عطايى بدهد ، آرزومند زنده ماندنش باشد . ^۱

ج . آن كه از اجتماع مسلمانان ، رويگردان شود

۲۶۷.رسول خدا صلى الله عليه و آله :هركه از اجتماع مسلمانان رويگردان شود ، بر مسلمانان ، غيبتش واجب و عدالتش ميان آنان ، ساقط مى شود و تركش واجب مى گردد . ^۲

7 / 4

آنان كه دوستى شان كراهت دارد

الف . شريران

۲۶۸.امام على عليه السلام :مصاحبت با شريران ، شرّ نصيب [انسان] مى كند ، همان گونه كه باد ، بر اثر گذر از جاى متعفّن ، بد بو مى شود . ^۳

۲۶۹.امام على عليه السلام :دوستِ شريران ، همچون مسافر درياست كه اگر از غرق شدن هم ايمن ماند ، از ترسْ ايمن نيست . ^۴

۲۷۰.امام جواد عليه السلام :از مصاحبت با شخص شرير بپرهيز ، كه چون شمشيرِ برهنه است ؛ منظره اش نيكو و اثر [زخم ]آن زشت است . ^۵

ر . ك : ص 75 (بر حذر داشتن از همنشين بد) .