نارواست و هركه غمگينش سازد ، حرمتش مى شكند . ^۱

ح . تنگ چشمى

۱۲۷.امام على عليه السلام :تنگ چشمىِ بسيار ، جوانمردى را زشت و برادرى را تباه مى كند . ^۲

ر . ك : ص 85 (بخل) .

ط . پريشانى

۱۲۸.امام على عليه السلام :پريشانى ، خوى ها را زشت مى كند و دوستان را مى پراكَنَد . ^۳

ى . افسردگى

۱۲۹.امام على عليه السلام :افسردگى ، برادرى را تباه مى كند . ^۴

۱۳۰.امام على عليه السلام :دوستى افسرده دل ، كمتر مى پايد . ^۵

۱۳۱.امام صادق عليه السلام :با هيچ احمقى مشورت مكن ، از هيچ دروغگويى يارى مخواه ، و به دوستى هيچ افسرده دلى ، اعتماد مكن ؛ زيرا ... هرچه بيشتر به افسرده دل اعتماد داشته باشى ، باز تو را وا مى گذارد و هرچه بيشتر با او بپيوندى ، از تو مى بُرَد . ^۶

ك . تكبّر

۱۳۲.امام على عليه السلام :هيچ متكبّرى ، دوستى ندارد . ^۷

ج . عيبجويى

۱۲۰.امام على عليه السلام :هركه عيب هاى نهانى را بكاود ، خداوند از دوستى دل ها محرومش كند . ^۱

۱۲۱.امام صادق عليه السلام :هركه تنها با افراد بى عيب برادرى كند ، دوستانش اندك شوند . ^۲

د . خُرده گيرى

۱۲۲.امام على عليه السلام :هركه بر دوستش خُرده گيرى كند [و بخواهد مو را از ماست بكشد]، دوستى اش گسسته مى شود . ^۳

۱۲۳.امام على عليه السلام :آن كه بر اثر هر گناهى از برادرانش كناره گيرى كند ، دوستانش كم شوند . ^۴

ه . ستيزه گرى

۱۲۴.امام على عليه السلام :با ستيزه گرىِ بسيار ، دوستى در كار نيست . ^۵

و . نابردبارى

۱۲۵.امام على عليه السلام :از نابردبارى بپرهيز كه دوستان را مى رَماند . ^۶

ز . خجالت دادن

۱۲۶.امام صادق عليه السلام :هركه برادرش را خجالت دهد ، پيوند با او