فصل ششم : آداب دوستى

6 / 1

آن چه در معاشرت با برادران شايسته است

الف . شناخت ويژگى ها

۲۰۱.رسول خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى با كسى دوستى مى كند ، نامش ، نام پدرش و خواستگاهش را بپرسد ، كه اين كار ، پيوند دوستى را استوارتر مى كند . ^۱

ب . اعلام دوستى

۲۰۲.رسول خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه يكى از شما برادرش را دوست داشت ، او را [از اين دوستى ]باخبر كند ؛ زيرا كه همانند حالت خودش را نزد او خواهد يافت . ^۲

۲۰۳.رسول خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه يكى از شما برادرش را در راه خدا دوست داشت ، او را [از اين دوستى ]باخبر كند ، كه اين كار ، الفت را

مى يافت ، از حد نمى گذرانْد . بيشتر روزگارش را خاموش بود، ليكن اگر سخن مى گفت ، بر گويندگان پيشى مى گرفت و تشنگى پرسندگان را فرو مى نشانْد . ناتوان بود و ناتوان مى نمود ، ليكن به هنگام كوشش ، چون شير بيشه و مار زهرآگينِ بيابان بود. جز در حضور قاضى، حجّت آورى نمى كرد و كسى را به سبب كارى كه در مثل آن ، پوزش مى آورند ، سرزنش نمى نمود تا عذرش را بشنود . از هيچ دردى شِكوه نمى كرد ، مگر پس از بهبودش. آنچه را مى گفت، انجام مى داد و آنچه را انجام نمى داد ، نمى گفت . اگر در گفتار مغلوب مى شد ، در خاموشى مغلوب نمى گشت . بر شنيدن ، حريص تر از گفتن بود. اگر با دو مسئله روياروى مى شد ، مى نگريست كه كدام يك به هواى نفْس نزديك تر است و با آن ، مخالفت مى كرد . پس اين خوى ها را به چنگ آوريد و پايبند آنها باشيد و در كسب آنها با يكديگر رقابت كنيد . اگر هم نتوانستيد كه همه آنها را كسب كنيد ، بدانيد كه به دست آوردن اندك ، بهتر از رها كردن بسيار است . ^۱