راوی: هفدهمين دفتر دو فصل نامه «ميراث حديث شيعه»، از سوی پژوهشكدۀ علوم و معارف حدیث منتشر شد.
به گزارش راوی: «ميراث حديث شيعه» عنوان دو فصل نامهاى تخصصى در حوزه ميراث مكتوب حديثى شيعه است، كه عهدهدار تحقيق، تصحيح و انتشار رسالههاى كم حجم در موضوع متون حديث و دعا، شرح و ترجمه حديث و دعا، علوم حديث، اجازات و شرح حال محدثان و گاهى نيز معرفى نسخههاى خطى مربوط به دانش حديث است.
آثارى كه در اين سلسله دفاتر منتشر مىشود يا تاكنون به چاپ نرسيده و يا به شكل تحقيق شده و مطلوب ارائه نشده است.
آخرين دفتر از اين مجموعه حاوى سالهها و عناوين زير است:
«المجالس المختارة من عيون الأخبار في مناقب الأخيار»، از محمدبن محمد شريف بغدادى (م ۴۸۰ ق)، اين رساله مشتمل بر سه مجلس از كتاب بغدادى (۱. مناقب پيامبرصلى الله عليه وآله، ۲. فضايل صلوات به آن حضرت، ۳. فضايل اهل بيت آن حضرت) است.
شايان ذكر است كه بخش ديگرى از اين كتاب مشتمل بر فضائل علىعليه السلام قبلاً در دفتر هفتم ميراث منتشر شده است.
«الشهاب في الحكم والآداب»، از شيخ يحيى بن عشیرة بحرانى (قرن ۱۰ ق)، مؤف در اين كتاب بيشتر از ۱۱۰۰ روايت نبوى را به ترتيب الفبائى با حذف سند تنظيم نموده و در مقدمه به صحت آنها شهادت داده است.
«الأربعون الودعانية»، از ابونصر محمد بن على مرصلى مشهور به ابن ودعان (م ۴۹۴ ق) چهل خطبه نبوى است كه در اينجا همراه با شرح مختصرى كهن كه بيشتر جنبه لغوى دارد عرضه شده است.
اين اربعين با توجه به اينكه مؤلف از قضات و حكام بوده و مورد توجه بسيارى از دانشمندان بعد از خود قرار گرفته داراى اهميت زيادى است. كهنترين نسخه رساله كه در تصحيح حاضر مورد استفاده قرار گرفته داراى تاريخ تحرير ۶۹۹ هـ است.
«احاديث نبوى در متون كهن فارسى»، اين مجموعه، احاديث نبوى و گاهى از ائمه اطهارعليهم السلام است كه در آثار قديمى پارسى زبان به كار رفته است. اين كتاب به شكل الفبايى مرتب شده و در آن متن ۱۹۱۱ حديث آمده و نام مصدر و مأخذ روايت نيز ذيل هر كدام آمده است. بسيارى از اين كلمات ممكن است در متون روايى موجود نباشد و صرفاً ميان عرفا، متصوفه و اديبان مطرح بوده است.
«رسالة في مالم يثبت فيه حديث صحيح من الأبواب»، از مجدالدين محمد بن يعقوب فيروزآبادى (م ۸۱۷ ق)، فيروزآبادى در اين رساله ۷۷ باب را نام مىبرد كه در آنها به اعتقاد وى حديث صحيح السندى وجود ندارد. گاهى از ميان احاديث ابن ابواب چند روايت را استثنا كرده است.
«زندگى نامه خود نوشت محمدتقى هروى اصفهانى» (م ۱۲۹۹ ق)، وى از دانشمندان قرن سيزدهم است كه در بسيارى از علوم اسلامى دستى داشته و آثار حديثى نيز دارد. او در اين رساله شرح حال و آثار خود را آورده است.
«شرح چهار حديث از اربعين هروى»، از مؤلف پيشين هروى در اربعين حديث خود به شرح روايات با استفاده از ديگر احاديث و بيانات دانشمندان از منظر فلسفى پرداخته است . چهار روايت از اين اربعين كه با پيامبر اكرم مرتبط است در اين دفتر منتشر شده است.
اين دفتر از «ميراث حديث شيعه» نيز به كوشش مهدى مهريزى و على صدرايى خويى سامان يافته و امور اجرايى آن را مهدى سليمانى آشتيانى و ويراستارى را قاسم شيرجعفرى به عهده داشتهاند. تحقيق و تصحيح اين دفتر را: محمدهادى خالقى، محسن حسين زاده، سيد محمدجواد حسينى جلالى، محمدرضا زادهوش، مهدى مهريزى و محمدجواد محمودى انجام دادهاند.
به گزارش راوی: «ميراث حديث شيعه» عنوان دو فصل نامهاى تخصصى در حوزه ميراث مكتوب حديثى شيعه است، كه عهدهدار تحقيق، تصحيح و انتشار رسالههاى كم حجم در موضوع متون حديث و دعا، شرح و ترجمه حديث و دعا، علوم حديث، اجازات و شرح حال محدثان و گاهى نيز معرفى نسخههاى خطى مربوط به دانش حديث است.
آثارى كه در اين سلسله دفاتر منتشر مىشود يا تاكنون به چاپ نرسيده و يا به شكل تحقيق شده و مطلوب ارائه نشده است.
آخرين دفتر از اين مجموعه حاوى سالهها و عناوين زير است:
«المجالس المختارة من عيون الأخبار في مناقب الأخيار»، از محمدبن محمد شريف بغدادى (م ۴۸۰ ق)، اين رساله مشتمل بر سه مجلس از كتاب بغدادى (۱. مناقب پيامبرصلى الله عليه وآله، ۲. فضايل صلوات به آن حضرت، ۳. فضايل اهل بيت آن حضرت) است.
شايان ذكر است كه بخش ديگرى از اين كتاب مشتمل بر فضائل علىعليه السلام قبلاً در دفتر هفتم ميراث منتشر شده است.
«الشهاب في الحكم والآداب»، از شيخ يحيى بن عشیرة بحرانى (قرن ۱۰ ق)، مؤف در اين كتاب بيشتر از ۱۱۰۰ روايت نبوى را به ترتيب الفبائى با حذف سند تنظيم نموده و در مقدمه به صحت آنها شهادت داده است.
«الأربعون الودعانية»، از ابونصر محمد بن على مرصلى مشهور به ابن ودعان (م ۴۹۴ ق) چهل خطبه نبوى است كه در اينجا همراه با شرح مختصرى كهن كه بيشتر جنبه لغوى دارد عرضه شده است.
اين اربعين با توجه به اينكه مؤلف از قضات و حكام بوده و مورد توجه بسيارى از دانشمندان بعد از خود قرار گرفته داراى اهميت زيادى است. كهنترين نسخه رساله كه در تصحيح حاضر مورد استفاده قرار گرفته داراى تاريخ تحرير ۶۹۹ هـ است.
«احاديث نبوى در متون كهن فارسى»، اين مجموعه، احاديث نبوى و گاهى از ائمه اطهارعليهم السلام است كه در آثار قديمى پارسى زبان به كار رفته است. اين كتاب به شكل الفبايى مرتب شده و در آن متن ۱۹۱۱ حديث آمده و نام مصدر و مأخذ روايت نيز ذيل هر كدام آمده است. بسيارى از اين كلمات ممكن است در متون روايى موجود نباشد و صرفاً ميان عرفا، متصوفه و اديبان مطرح بوده است.
«رسالة في مالم يثبت فيه حديث صحيح من الأبواب»، از مجدالدين محمد بن يعقوب فيروزآبادى (م ۸۱۷ ق)، فيروزآبادى در اين رساله ۷۷ باب را نام مىبرد كه در آنها به اعتقاد وى حديث صحيح السندى وجود ندارد. گاهى از ميان احاديث ابن ابواب چند روايت را استثنا كرده است.
«زندگى نامه خود نوشت محمدتقى هروى اصفهانى» (م ۱۲۹۹ ق)، وى از دانشمندان قرن سيزدهم است كه در بسيارى از علوم اسلامى دستى داشته و آثار حديثى نيز دارد. او در اين رساله شرح حال و آثار خود را آورده است.
«شرح چهار حديث از اربعين هروى»، از مؤلف پيشين هروى در اربعين حديث خود به شرح روايات با استفاده از ديگر احاديث و بيانات دانشمندان از منظر فلسفى پرداخته است . چهار روايت از اين اربعين كه با پيامبر اكرم مرتبط است در اين دفتر منتشر شده است.
اين دفتر از «ميراث حديث شيعه» نيز به كوشش مهدى مهريزى و على صدرايى خويى سامان يافته و امور اجرايى آن را مهدى سليمانى آشتيانى و ويراستارى را قاسم شيرجعفرى به عهده داشتهاند. تحقيق و تصحيح اين دفتر را: محمدهادى خالقى، محسن حسين زاده، سيد محمدجواد حسينى جلالى، محمدرضا زادهوش، مهدى مهريزى و محمدجواد محمودى انجام دادهاند.
