1784

ما يَنبَغِي السُّرورُ بهِ

۰.8635.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أمّا بَعدُ، فإنَّ المَرءَ قد يَسُرُّهُ دَرْكُ ما لَم يَكُن لِيَفُوتَهُ ، و يَسُوؤهُ فَوتُ ما لَم يَكُن لِيُدرِكَهُ ، فَليَكُن سُرُورُكَ بما نِلتَ مِن آخِرَتِكَ ، و ليَكُنْ أسَفُكَ على ما فاتَكَ مِنها. ^۱

۰.8636.عنه عليه السلام : أكثِر سُرُورَكَ على ما قَدَّمتَ مِنَ الخَيرِ ، و حُزنَكَ على ما فاتَ مِنهُ. ^۲

۰.8637.عنه عليه السلام : سُرورُ المؤمنِ بطاعَةِ رَبِّهِ ، و حُزنُهُ على ذَنبِهِ. ^۳

1785

عَوامِلُ السُّرورِ

۰.8638.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يُستَعانُ على السُّرورِ إلاّ باللِّينِ. ^۴

۰.8639.عنه عليه السلام : أصلُ العَقلِ القُدرَةُ ، و ثَمَرَتُها السُّرورُ. ^۵

(انظر) الدهر : باب 1277.

1784

آنچه سزاوار شادمانى است

۰.8635.امام على عليه السلام فرمود : اما بعد ، آدمى را گاه به دست آوردن چيزى شاد مى كند كه در هر حال به آن مى رسيد و چيزى اندوهگين مى كند كه هرگز به آن نمى رسيد . پس ، شادى تو در جايى باشد كه به امرى از امور آخرتت دست يابى و اندوهت آن جا باشد كه امرى از امور آخرت را از دست دهى .

۰.8636.امام على عليه السلام : شادى تو بيشتر به خاطر كار خيرى باشد كه انجام داده اى و اندوهت بيشتر براى كار خيرى باشد كه از دست داده اى .

۰.8637.امام على عليه السلام : شادى مؤمن آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند، و اندوهش آن گاه كه گناه كند .

1785

عوامل شادى

۰.8638.امام على عليه السلام : براى شادى جز از نرمخويى يارى نتوان گرفت .

۰.8639.امام على عليه السلام : ريشه خرد، توانمندى است و ميوه آن شادى .