زمينه، رواياتى مطرح شد كه «نحر» را در سوره كوثر، «بالابردن دستها به هنگام تكبيرة الاحرام» معرّفى كرده، جمله «وانحر» را به معناى «إرفع يديك إلى النّحر» دانسته بودند.
در روايتى مى خوانيم كه حضرت صادق(ع)، در تفسير آيه شريفه «فصلّ لربّك وانحر» فرمود: اين، همان بالابردن دستها تا برابر صورت است. ۱
۰.در ديگر روايت، از اميرمؤمنان على(ع) نقل شده كه در تفسير همين آيه فرمودند:معناى «وانحر» اين است كه در نماز، دو دستت را تا گلو بالاببر. ۲
۰.در روايت ديگرى مى خوانيم: امام صادق(ع) در پاسخ به سؤال حمّاد بن عثمان كه مى پرسد «نحر» چيست، دست خود را تا سينه بالامى برد و مى فرمايد:اين نحر است. آنگاه دو دست خود را بالاتر از اندازه گذشته مى برد و مى گويد: اين گونه رويت را در شروع نماز، به سوى قبله بدار. ۳
۰.اميرمؤمنان على(ع) در تفسير همين آيه شريفه فرمود:«نحر»، بالابردن دستهاست در نماز، به سمت صورت. ۴
۰.در روايتى، اميرمؤمنان(ع) نقل مى كند:زمانى كه اين آيه بر پيامبر نازل شد، حضرت به جبرئيل فرمود: «اى جبرئيل! اين، كدام نحيره است كه خداوند مرا به آن، دستور مى دهد؟». جبرئيل گفت: «اى محمّد! اين، نحيره نيست؛ بلكه بالابردن دستها در نماز است». ۵
اينها، تعدادى از رواياتى بود كه در تفسير آيه، رسيده و آيه را به معنايى غير از آنچه اكثر مفسّران گفته اند، تفسير كرده است. مجموعه كاملى از اين روايات، در ادامه خواهدآمد.
اين تفسير كه از سوى امامان(ع) در روايات متعدّدى رسيده، مورد بى توجّهى
1.وسائل الشّيعة، ج۴، كتاب الصّلاة، باب۹، از ابواب تكبيرة الاحرام، ح۴
2.وسائل الشّيعة، ج۴، كتاب الصّلاة، باب۹، از ابواب تكبيرة الاحرام، ح۱۵
3.تفسير نورالثّقلين، ج۵، ص۶۸۴، ح۲۲، به نقل از كتاب عوالى اللّئالى.
4.بحارالانوار، ج۸۴، كتاب الصّلاة، باب۴۴، آداب القيام الى الصّلاة، ح۳۰، ص۳۷۶
5.في الغرر ۱۷۰ : فانهم إن صحبتهم.
