دو سال، اسفار را از محضر امام راحل بزرگوار استفاده نمودم. از سال 66 در درس خارج فقه واصول فقيه، اصولى و رجالى بزرگ شيعه، آية الله بروجردى شركت مىكردم كه تا سال درگذشت ايشان (80 قمرى) استمرار يافت. محضر آية الله مدقّق ، فقيه و اصولى عالى مقام، حجّت كوهكمرى را هم تا سال وفات ايشان (يعنى 72 قمرى) درك كردم.
تأليفات چاپ شده و چاپ نشده بنده ^۱ زياد است. اوّلين تأليفى كه از حقير چاپ شد، تقريرات فقه مرحوم آية الله حجّت بود كه در سال 1373 ه.ق به چاپ رسيد. پس از آن، در عقايد و حديث و رجال و اخلاق، تأليفاتى داشته ام كه به چاپ رسيده اند، از جمله، تعليقات استدلالى بنده بر عروة الوثقى كه اخيراً از چاپ آن فراغت حاصل شده است. فقه فارسى اين حقير هم سه سال پيش به چاپ رسيد.

علوم حديث: بفرماييد كه از چه زمانى به علوم حديث توجّه جدّى مبذول داشتيد و تأليفات شما در اين زمينه، چگونه و از كجا آغاز شد؟

استاد تجليل: مرحوم آية الله العظمى آقاى بروجردى، دعوت مىفرمودند به تأليف و تصنيف حديث. ايشان تصميم داشتند كه احاديث فقهى، طبق نظريه ايشان كه يازده خصوصيّت را منظور داشتند، جمع آورى شود. آن يازده خصوصيت، يا در احاديث كتابهاى ديگر نبود، و يا به ترتيب ديگرى بود. بر اين اساس، به بنده امر كردند كه احاديث مناسك حج را بنويسم كه نوشتم و به ايشان تقديم كردم. اشتغال بنده به كارهاى حديثى، از آن موقع آغاز شد.